Μπορεί σήμερα τα νυφικά πέπλα να αποτελούν ένα από τα αξεσουάρ που απογειώνουν την εμφάνιση μιας νύφης, ωστόσο, μέσα στο πέρασμα των χρόνων συμβόλιζαν την αγνότητα και τη σεμνότητα ενός κοριτσιού.
Δραματικό, κομψό και ίσως λίγο ενοχλητικό το πέπλο εξελίχθηκε στο πέρασμα της μόδας και βρέθηκε να φοριέται και πάλι από τις νύφες του κόσμου.
Τα πέπλα σε κάθε πολιτισμό έχουν και διαφορετικούς πολιτισμούς, με τις θεωρίες γύρω από αυτά να είναι πολλές.
Εδιωχναν τα κακά πνεύματα
Τα πέπλα στους γάμους κρατούν από τους ρωμαϊκούς χρόνους, όταν οι νύφες κάλυπταν το κεφάλι τους μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών τους με ένα τεράστιο κόκκινο πέπλο, που ονομαζόταν «flammeum».
Οι Ρωμαίοι φοβόντουσαν τα κακά πνεύματα και με αυτόν τον τρόπο πίστευαν πως τα κρατούν μακριά από το ζευγάρι. Νόμιζαν πως επειδή η νύφη μοιάζει με πυρκαγιά αυτά θα τρόμαζαν. Μάλιστα, σχετικά με το μάκρος θεωρούσαν πως και αυτό τα αποτρέπει, καθώς δεν θα είναι σίγουρα για το ποια είναι η νύφη.
Για να καλύψουν το όχι και τόσο όμορφο παρουσιαστικό τους
Μία από τις αρχικές θεωρίες ήθελαν το πέπλο να χρησιμοποιείται για να καλύψει την ταυτότητα της νύφης.
Αρχικά, οι γάμοι γίνονταν μέσω των οικογενειών, με το ζευγάρι να γνωρίζετε κατά την διάρκεια της τελετής. Ο πατέρας της νύφης, σε περίπτωση που η κόρη του δεν ήταν και τόσο όμορφη, επέλεγε να της φορά πέπλο μέχρι και την τελευταία στιγμή για να μην χαλάσει η συμφωνία.
Για να μην το σκάσουν
Μία θεωρία θέλει τις νύφες να φορούν πέπλο, ώστε να μην βλέπουν και να μην μπορούν να τρέξουν μακριά, αν δουν τον μέλλοντα σύζυγό τους και δεν τους αρέσει.
Αγνότητα και σεμνότητα
Ο λόγος που όλοι ξέρουμε για τους οποίους η νύφη φορά πέπλο είναι για να συμβολίσει την αγνότητα και τη σεμνότητά της. Το πέπλο αποτελεί μια κεκαλυμμένη αναφορά στον παρθενικό υμένα. Αθικτο πέπλο, άθικτη κοπέλα.
Ενδειξη ιδιοκτησίας
Αυτός που λαμβάνει ένα δώρο και το ανοίγει, είναι ο ιδιοκτήτης του. Στο πέρασμα των χρόνων, ο πατέρας παραδίδει την κόρη του στον νέο της σύζυγο και αυτός παραμερίζοντας το πέπλο από το πρόσωπο της την κάνει δικιά του.
Αποκαλύπτει τη βαθιά αγάπη
Στην εβραϊκή πίστη, τα πέπλα προορίζονταν για να λειτουργήσουν ως δημόσια επίδειξη πως ο γαμπρός δεν νοιάζεται για το φαίνεσθαι της νύφης, αλλά για το είναι της. Σαν να της λέει «Σ' αγαπώ τόσο πού, που θα ήθελα να σε παντρευτώ ακόμα και αν δεν μπορούσα να δω το πρόσωπό σου».