Η Μπέλλα Κυδωνάκη αποχαιρετά έναν άγγελο...
Αφιερωμένο σε ένα άλλον ξανθό και χαμογελαστό πρίγκιπα, τον Τόμας Πρωτόπαπα, που έφυγε και αυτός τόσο γρήγορα για να συναντήσει τους φωτεινούς Αγγέλους και την χώρα της αλήθειας.
Μου είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσω να γράφω για ένα παρόμοιο περιστατικό,...
το οποίο σημάδεψε την δική μου την ζωή και της οικογένειας μου και τώρα σημαδεύει και την ζωή μιας άλλης οικογένειας - και όχι μόνο..
Καθημερινά, σχεδόν, το ανεξιχνίαστο μυστήριο του θανάτου κτυπά και μια άλλη πόρτα και κάθε ημέρα μια οικογένεια και κυρίως μια «μάνα» ανεβαίνει τον Γολγοθά της απώλειας του παιδιού της. Το δικό μου γεγονός ακόμα νωπό και η καρδιά μου για πάντα λαβωμένη, έρχεται και πάλι να ξανακτυπήσει με τον ρυθμό του πόνου και της απώλειας ενός άλλου γελαστού πρίγκιπα και αγαπητού παιδιού, του Τόμας Πρωτόπαππα. Οι γονείς του, μάρτυρες του δικού τους Γολγοθά, περίμεναν εδώ και δύο μήνες καρτερικά έξω από την εντατική για το χαρμόσυνο νέο που δεν ήλθε ποτέ. Η αμφιβολία μαζί με την αγωνία είναι ο εφιάλτης που κτυπά αλύπητα την καρδιά και το μυαλό τους, και τους επιβάλει να ξεπεράσουν τα ανθρώπινα όρια.