Μπορούσε να έχει όποια ήθελε χωρίς περιορισμούς, αλλά παρόλα αυτά ο Σουλεϊμάν όχι μόνο επέλεξε να κάνει τη Χουρρέμ γυναίκα του, κάτι που δεν συνηθιζόταν καθόλου λόγω θέσης και εποχής, αλλά και για...
πολλά χρόνια της έμεινε πιστός...
σύντροφος και σύζυγος, αρνούμενος ακόμα και να κοιμηθεί με παλλακίδα.
Για εκείνον ήταν η απόλυτη σύζυγος και σύντροφος, η γυναίκα που τον τρέλαινε με τα λόγια, το μυαλό, την παρουσία της. Ό,τι και να του έλεγαν για εκείνη, όσες κατηγορίες και να της πρόσαπταν, για τον Σουλεϊμάν ήταν πάντα αθώα και έφταιγαν όλοι οι υπόλοιποι. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι όλοι όσοι βρέθηκαν μπροστά της και κοντραρίστηκαν μαζί της είχαν κακό τέλος στην πορεία της ιστορίας. Η Χουρρέμ δεν χαρίστηκε εξάλλου σε κανέναν. Έκανε λιγοστούς φίλους και αμέτρητους εχθρούς. Μάλιστα δεν ήταν λίγοι αυτοί που της χρέωσαν πολλά περισσότερα από όσα έκανε μόνο και μόνο επειδή βρισκόταν δίπλα στον Σουλτάνο και εκείνος της έδειχνε σχεδόν τυφλή υπακοή.
Ο έρωτάς τους έμεινε στην ιστορία όχι μόνο γιατί κατάφερε να γίνει κυρίαρχη όλων μέσα στο Παλάτι -παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε ως σκλάβα-, αλλά κυρίως για την τεράστια επιρροή που ασκούσε πάνω στον Σουλεϊμάν, καταπατώντας ήθη, έθιμα, θεσμούς… που κανείς μέχρι τότε δεν είχε τολμήσει να αγνοήσει.
Ο Σουλεϊμάν για χάρη της σκότωσε τον διά βίου φίλο του Ιμπραήμ, τον γιο του Μουσταφά (μην μπορώντας να ξεφύγει από τη μοίρα του) και στο τέλος τιμωρήθηκε για όλα αυτά… Όχι δεν πρόλαβε να δει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την οποία έφτασε στο απόγειό της, να καταρρέει αλλά είδε τη γυναίκα της ζωής του να ξεψυχά στα χέρια του και αυτό ήταν πολύ χειρότερο για εκείνον που την αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής του και έγραψε ποιήματα επί ποιημάτων αφιερωμένα στο μοναδικό έρωτά τους.