Σίγουρα θα έχετε προσέξει μια πολύ χαρακτηριστική κίνηση που κάνουν με τα μάτια τους, κυρίως οι έφηβοι: το γύρισμα των ματιών προς τα πάνω που κατά κύριο λόγο ερμηνεύεται ως μία παθητική αλλά και αρκετά ανώριμη αντίδραση που στόχο έχει να «μειώσει» τον συνομιλητή.
Αυτή την κάπως περίεργη λοιπόν αντίδραση, αποφάσισε να διερευνήσει η ψυχολόγος Lisa Damour η οποία εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve και όπως γράφει στους Νew York Times, όταν αυτή παρατηρείται κυρίως σε κορίτσια, είναι ένα τρόπος έκφρασης ανεξαρτησίας ή αυτοκυριαρχίας ή άλλες φορές είναι απλά μια αντίδραση που παρατηρείται όταν ένας ενήλικας βρίσκει το αδύναμο σημείο της.
Όπως αναφέρει, αυτό που μπορεί να φαίνεται ως μια αγενής, απαξιωτική αντίδραση μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια πολύ γενναία προσπάθεια να διατηρήσει την ψυχραιμία της/του και να μην επιτρέψει στον εαυτό της/του να καταρρεύσει.
Σημειώνεται πως το «γύρισμα» του ματιού ερμηνεύτηκε ως ένδειξη απαξίωσης/περιφρόνησης μόνο κατά τις τελευταίες 10ετίες. Σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης, οι άνθρωποι «γυρίζουν» τα μάτια τους τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα, όπως μαρτυρά και το έργο του Μίλτον «Χαμένος Παράδεισος» αλλά και το έργο του Σαίξπιρ, «Ο Βιασμός της Λουκρητίας».
Επίσης σε άρθρο του Slate αναφέρεται πως το γύρισμα του ματιού δεν είναι απλώς μια επιτηδευμένη κίνηση και βασιζόμενο σε έργα επιστημόνων τονίζει πως σε πολλούς πολιτισμούς έχουμε παρόμοιες κινήσεις που σηματοδοτούν την απόρριψη και αυτές περιλαμβάνουν την αποστροφή του βλέμματος.
Οι βιολόγοι έχουν επίσης επισημάνει ότι λόγω του επιπέδου της λευκότητας στο ανθρώπινο μάτι σε σύγκριση με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά μας δίνεται μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ικανότητα να επικοινωνούμε αποκλειστικά με την κίνηση των ματιών.
