Ανατρεπτική, ευαίσθητη και απρόβλεπτη.
Η Λένα Παπαληγούρα, κόρη του πολιτικού Αναστάσιου Παπαληγούρα και της καθηγήτριας ψυχολογίας Ζαΐρας Ράλλη – Παπαληγούρα πήρε από τους γονείς της όλα τα απαραίτητα εφόδια και στα 29 της χρόνια διαγράφει μια λαμπρή πορεία στο χώρο του θεάτρου.
Μετά το “Ματωμένο Γάμο” συναντήθηκε με τον Γιώργο Νανούρη και πρωταγωνιστεί στο αυτοβιογραφικό έργο “Το βιβλίο της Κατερίνας” του Αύγουστου Κορτώ που έχει γίνει το talk of the town...Και μιλώντας στο περιοδικό Glow, η Λένα αποκαλύπτει τι είναι αυτό που την μάγεψε στο ρόλο της, πόσο την επηρεάζουν οι γονείς της, αλλά και αν θα μείνει στην Ελλάδα ή σκέφτεται να φύγει στο εξωτερικό.
Παρακολουθώντας κανείς το «Κατερίνα» βλέπει πολύ μεγάλη ένταση και συναισθήματα στο κόκκινο. Σε τι κατάσταση είσαι μετά το τέλος της παράστασης;
Είναι αλήθεια ότι η παράσταση απαιτεί πολύ μεγάλη ενέργεια και πολύ γρήγορες εναλλαγές συναισθημάτων. Το να πηγαίνεις στο λεπτό από την τεράστια χαρά στη βαριά λύπη σίγουρα δεν είναι εύκολο. Νιώθω, όμως, ότι ο τρόπος που είναι στημένη η παράσταση έχει κάτι λυτρωτικό.
Είναι σαν να περνώ από πολλά σκοτάδια, αλλά στο τέλος να οδηγούμαι στο φως. Σαν μαζί με το κοινό, όταν τελειώνει η ιστορία ν’ αφήνω το βάρος να φύγει. Οπότε όταν τελειώνει η παράσταση νιώθω… καθαρή, γεμάτη, πολύ ανοιχτή, κουρασμένη, καμιά φορά λαχανιασμένη και σχεδόν πάντα κλαμένη, αλλά λυτρωμένη.
Η μητέρα σου είναι από τις πιο γνωστές καθηγήτριες ψυχολογίας αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα. Σε βοήθησε στον τρόπο που προσέγγισες τον ρόλο της «Κατερίνας»;
Με βοήθησε σίγουρα. Αρχικά με τον τρόπο που με μεγάλωσε. Γιατί μου έμαθε να κοιτάζω την ψυχή του κάθε ανθρώπου με σεβασμό κι ευαισθησία.
Τώρα, πιο συγκεκριμένα και ειδικά για την παράσταση αυτή και πάλι με βοήθησε. Μου έδωσε στοιχεία για την ψυχική νόσο, με προέτρεψε να μιλήσω με κάποιους ανθρώπους και να επισκεφτώ ένα ψυχιατρικό ίδρυμα.
Ποιοι άνθρωποι καθορίζουν αυτό που είσαι σήμερα;
Όλοι οι άνθρωποι που αγαπώ. Ο καθένας με τον τρόπο του. Η οικογένειά μου, οι φίλοι, οι σχέσεις μου και πολλοί άνθρωποι μέσα από τη δουλειά. Καμιά φορά, βέβαια, μπορεί να είναι και άνθρωποι που δε γνωρίζω προσωπικά. Αλλά με το έργο τους μ’ επηρεάζουν.
Στα 29 σου χρόνια τι είναι αυτό που σε κρατάει στην Ελλάδα της κρίσης;
Ζω κι εργάζομαι εδώ. Αγαπώ και τη δουλειά και τη χώρα μου και τους ανθρώπους μου εδώ. Επίσης, αγαπώ τη γλώσσα μου και για έναν ηθοποιό το θέμα της γλώσσας είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δε θα ήθελα να φύγω αυτήν τη στιγμή. \'Όσο μπορώ ακόμα να κάνω τη δουλειά μου νιώθω ότι πρέπει να μένω και να το παλεύω.
