«Δεν θέλω να μιλάω για την προσωπική μου ζωή.
Νιώθω ότι δεν αφορά κανένα. Σίγουρα υπάρχουν γυναικείοι πειρασμοί, αλλά εγώ λειτουργώ καλύτερα όταν έχω μόνιμη σύντροφο. Δεν μπορώ το από εδώ και από εκεί»...
Την ίδια στιγμή, ο ίδιος μίλησε για τη φτώχεια και τον ρατσισμό: «Τα εμπόδια που χρειάστηκε να ξεπεράσω για να νιώθω ασφαλής και ήρεμος ήταν σίγουρα πολλά.
Έζησα την φτώχεια, τον ρατσισμό, το μετέωρο, την δεύτερη γλώσσα, την προσαρμογή σε ξένο περιβάλλον.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να με λαβώσουν, να με περιορίσουν, να μου κόψουν την ορμή μου. Δεν το είδα να συμβαίνει. Ίσα-ίσα λειτούργησαν σαν μια δοκιμασία και πλέον κοιτάζω πίσω με αισιοδοξία και θετική σκέψη.
Δεν υπάρχει το λάθος, δεν υπάρχει το ακατόρθωτο. Η ζωή συνεχίζει να με εκπλήσσει και εγώ πιο διατεθειμένος από ποτέ να την ζήσω!»