Για ακόμα μία φορά, ο Γιάννης Μπέζος, με τον αιχμηρό του λόγο μιλάει για τα κακώς κείμενα της καθημερινότητάς μας, μιλώντας συγχρόνως και για τον ήρωα που επέλεξε να υποδυθεί φέτος στο θέατρο.
Ο ίδιος αναφερόμενος στον στρατηγό Λάμπρο Δεκαβάλλα που υποδύεται στο έργο «Ένας ήρωας με παντόφλες» λέει για τους απατεώνες αλλά και τους ήρωες που υπάρχουν ανάμεσά μας:
«Υπάρχουν και αυτό θέλω να καταδείξω με την επιλογή του συγκεκριμένου έργου» λέει ο ηθοποιός στη real και συνεχίζει: «Αρκετά με τους απατεώνες και τους κομπιναδόρου, που μας έφτασαν έως εδώ!
Υπάρχουν αμέτρητα λαμόγια, αλλά υπάρχου και ήρωες. Και θέλω να δώσω τον λόγο σ' αυτούς μέσα από τον Λάμπρο Δεκαβάλλα.
Να δείξω ότι οι απατεώνες, που τότε ήταν «μαυραγορίτες» και τώρα είναι «φίρμες-σελέμπριτις», τρομάρα τους, πρέπει να μπουν όλοι μέσα κι όχι επιλεκτικά ένας-δύο και να ριχτεί φως στους αληθινούς ήρωες της ζωής».
Μίλησες για σελέμπριτις και θέλω να σε ρωτήσω για την κατάρρευση του lifestyle...
«Ήταν σαθρό όλο αυτό και γκρεμίστηκε όπως του άξιζε, για να μείνει πίσω μόνο μια σκόνη. Το θυμόμαστε και γελάμε, δεν το θυμόμαστε και λέμε: «Κοίτα τι χάσαμε». Λέμε: «Το χάσαμε και ησυχάσαμε».
«Ήταν σαθρό όλο αυτό και γκρεμίστηκε όπως του άξιζε, για να μείνει πίσω μόνο μια σκόνη. Το θυμόμαστε και γελάμε, δεν το θυμόμαστε και λέμε: «Κοίτα τι χάσαμε». Λέμε: «Το χάσαμε και ησυχάσαμε».
Γιατί το «δήθεν» πάντα γκρεμίζεται στο τέλος. Αν δεν υπάρχουν θεμέλια και βάσεις, αν δεν υπάρχει αξία, όλα γίνονται σκόνη. Ενώ ο ήρωας, ο όποιος ήρωας, όσο παραγκωνισμένος και αν είναι, όσο και στην «απέξω» να τον αφήνουν, «γράφει ιστορία».
Ο Δεκαβάλλας ήταν ήρωας στον πόλεμο, αλλά ήταν ήρωας και στη ζωή, γιατί αντιτάχτηκε στην απατεωνιά και τους κλότσησε όλους όπως τους έπρεπε. Και αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς: να δώσουμε ισχυρή κλοτσιά στα «λαμόγια» και τους απατεώνες που οδήγησαν μια ολόκληρη χώρα στην καταστροφή».
Πηγή: http://www.gossip-tv.gr