Γενικά ντρεπόμουν πολύ. Ενώ ήμουν τρία χρόνια στο θέατρο, έκανα την πρώτη μου ταινία. Περπατούσα λοιπόν στην Πανεπιστημίου. Εκεί ήταν τρία πολύ νεαρά κορίτσια...
Μάλλον είχαν κάνει σκασιαρχείο. Η μία με αναγνώρισε. Με πλησίασαν και μου ζήτησαν να υπογράψω στα τετράδια τους. Σιγά σιγά μαζεύτηκε αρκετός κόσμος.
Μέχρι ν ατελειώσει η διαδικασία, ήθελα να αναοίξει η γη να με καταπιεί. Νιώθω αμήχανα ακόμα και στα καμαρίνια του θεάτρου, όταν έρχονται να με συγχαρούν. Όχι ότι δεν θέλω να αρέσω.
entertv.gr