«Εκείνη» είναι εκεί… Ψωμοτύρι σε κάθε σας κουβέντα ή απλώς μια απειλητική σκιά που κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες της κρεβατοκάμαρας και σε «απειλεί», ακόμη κι όταν δεν έχεις κάτι «χειροπιαστό» να του προσάψεις.
Από την Έλενα Καλογερά
Το πρόβλημα σου λέγεται «πρώην». Η «πρώην» καλή του, ο «πρώην» μεγάλος του έρωτας, ο τωρινός δικός σου βραχνάς.
Καμιά φορά απορείς, γιατί αφού και ένα κομμάτι του μυαλού του βρίσκεται ακόμη σ’ εκείνην, αποφάσισε να προχωρήσει σε σχέση μαζί του.
Κλαις κρυφά, σε «φουντώνουν» οι κουβέντες που την αφορούν, είναι κάποια που και το χαλάκι του μπάνιου να σηκώσεις, θα τη βρεις από κάτω.
Ακόμη κι αν του έχεις πει ότι οι συζητήσεις για εκείνην σε ενοχλούν, ακόμη κι αν εκείνος επιμένει ότι είναι μία σχέση που έληξε, εσύ φοβάσαι και έχεις τα δίκια σου.
Ειδικά στην περίπτωση που χωρίσανε φιλικά και διατηρούν ακόμη όμορφα αισθήματα ο ένας για τον άλλο
και ακόμη πιο ειδικά στην περίπτωση που εκείνη έβαλε τέλος στον δεσμό τους, να ξέρεις, τα πράγματα είναι δύσκολα.
Διότι είναι σα να τα ‘χεις βάλει με μία σκιά. Σα να κυνηγάς κάτι… ιδανικό και άπιαστο που διαρκώς συγκρίνεσαι μαζί του και – φυσικά – βγαίνεις χαμένη.
Λύση υπάρχει και μάλιστα αποτελεσματική. Θα πρέπει, όμως, να βρεις δύο συστατικά για να απαλλαγείς μια καλή και από το «βραχνά» της πρώην.
Αυτά είναι η υπομονή και η ψυχραιμία. Το οποίον σημαίνει – το ξέρεις κι εσύ – ότι οι μεγάλες και καλές σχέσεις, καμιά φορά αφήνουν μεγαλύτερες πληγές από τις σύντομες και ψιλο-κακές. Μπες για λίγο στο μυαλό και στη θέση του. Όταν σιγουρευτείς ότι η «πρώην» δεν είναι κάθε τρεις και μία «ραπανάκι» στην κουβέντα και τη ζωή σας, μόνο και μόνο για να σε κάνει να ζηλέψεις (σ.σ.: πράγμα φθηνό εκ μέρους του), θα έχει έρθει και η ώρα να προχωρήσεις στη «θεραπεία» του προβλήματος.
«Εντόπισε» τι – πραγματικά- έκανε καλύτερα εκείνη
Μεταξύ μας, μπορεί και τίποτα. Κάποιες φορές «δενόμαστε» με έναν άνθρωπο, για λόγους που βρίσκονται μόνο μέσα στην ψυχή μας. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι, γιατί σημαίνει ότι η «χημεία» τους τελικά βρίσκεται πάνω κι από τον χωρισμό τους. Σε αυτήν την περίπτωση, κάνεις μαζί του μία πολύ σοβαρή κουβέντα και σε εξαιρετικά ήρεμους τόνους του εξηγείς, ότι θέλεις να προχωρήσετε μπροστά, αλλά δεν «σας» αφήνει. Τον φέρνεις στο φιλότιμο, είναι εξαιρετικά άδικο για ‘σένα να προσπαθείς κάθε στιγμή να ξεπεράσεις κάτι που δεν σε αφορά.
Σε καμία περίπτωση μην εκφραστείς ποτέ εναντίον της
Δεν είναι ότι απλώς τον «σπρώχνεις» πιο κοντά της και ότι όντως – αν εκείνη ήταν τύπου… «υπεράνω» – αυτομάτως η σύγκριση θα αναδείξει εσένα στη… ζηλιάρα, μικρόψυχη του Λεκανοπεδίου. Είναι ότι θα αρχίσεις να καταφέρεσαι εναντίον ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζεις και ίσως (ίσως, λέμε) να πρόκειται όντως για μία ξεχωριστή περίπτωση. Καλά κάνει, λοιπόν, και είναι ξεχωριστή, αλλά μην τις δώσεις άλλους «πόντους». Σκέψου, όμως, πόσο κακό κάνεις, αν μόνο ξεχωριστή δεν είναι αυτή η τύπισσα και εσύ (μαζί μ’ εκείνον) μπαίνεις στη διαδικασία να την… «αποθεώσετε» παρέα;
Μην αρχίσεις τα «αντίποινα»
Επειδή, εκείνος, για τους λόγους του, έχει ακόμη «κολλήματα» μ’ αυτή τη γυναίκα, μην αρχίσεις κι εσύ να επικαλείσαι κάποιον «πρώην» σου που μαγείρευε καλύτερα, έκανε καλύτερο σεξ, ήταν πιο γυμνασμένος ή είχε τέσσερα μεταπτυχιακά. «Πολώνεις» το κλίμα ανάμεσα σας και προτού ακόμη να το καταλάβεις, σ’ αυτή τη σχέση έχετε βρεθεί… 4. Εσύ, ο «καλός» σου, η «πρώην» και ο… φανταστικός σου φίλος.
Απόφυγε μέρη, πρόσωπα και κουβέντες που την θυμίζουν
Αν γνωρίζεις ότι σ’ εκείνο το παραθαλάσσιο ταβερνάκι πήγαινε μαζί της, αν είσαι σίγουρη ότι μαζί βλέπανε «μπάλα» και περνούσε υπέροχα, κόψε διακριτικά αυτές τις συνήθειες και αντικατάστησε τις με άλλες, φρέσκες, καινούριες. Βρες μέρη, πρόσωπα και παραστάσεις που θα είναι αποκλειστικά συνδεδεμένα με εσάς τους δύο και δεν θα τη «χωράνε» με κανέναν τρόπο. Μην της δίνεις χώρο!
Μην κάνεις σκηνές και μούτρα
Αν – λέμε, «αν» – τύχει να συναντηθείτε με την ίδια ή με παλιές κοινές παρέες τους, πρόσεξε τους τρόπους σου. Μείνε ψύχραιμη, διακριτική και ευγενής. Μη «στραβώσεις», μην κατεβάσεις μούτρα, μη ζητήσεις εξηγήσεις μετά. Τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα, όσο τους επιτρέπουμε. Αν, ωστόσο, ο «καλός» το παραξηλώσει, μην κάτσεις και με «σταυρωμένα τα χέρια», έτοιμη να φας το επόμενο… γκολ. Γλυκά, χωρίς υστερίες και φωνές, πάρε το τσαντάκι σου, φίλησε τον σταυρωτά και πάρε ένα ταξί για το σπίτι. Την επόμενη μέρα, με καθαρό μυαλό, εξήγησε του ότι ήρθε η ώρα για οριστικές και αμετάκλητες αποφάσεις και δώσ’ του να καταλάβει ότι κανείς σ’ αυτή τη ζωή δεν αξίζει ρόλο «κομπάρσου». Αν όλα αυτά τα κάνεις, χωρίς νεύρα και φωνές, να είσαι σίγουρη ότι θα το εκτιμήσει. Πρώτον, γιατί δείχνεις άνθρωπος που δεν παίζει με τα αισθήματα του και δεύτερον δεν έχεις αφήσει πλέον κανένα «θολό» σημείο και κανένα περιθώριο για τερτίπια. Ακόμη κι αν αποφασίσει ότι θέλει να επιστρέψει σ’ εκείνην, κάνεις ένα τεράστιο καλό στον εαυτό σου: απαλλάσσεσαι από έναν άνθρωπο που δεν σε αγαπάει πραγματικά και θα έβαζε μονίμως τη σχέση σας σε κίνδυνο.
Σιγουρέψου ότι δεν είσαι πιόνι ενός… χειριστικού τύπου
Ξέρεις, πολλές φορές, οι άνθρωποι παίζουμε παιχνίδια, είτε για να «επιβιώσουμε» μέσα σε μία σχέση, είτε για να κερδίσουμε περισσότερα οφέλη από αυτήν. Είναι πιθανό να σκοντάφτεις συνεχώς πάνω στην… υπέροχη πρώην, μόνο και μόνο γιατί ο καλός σου, θελημένα ή άθελα του, προσπαθεί να ανεβάσει τον πήχη των απαιτήσεων του από εσένα (και έχει βρει αυτόν τον ατυχή τρόπο για να το κάνει). Έτσι, μπορεί πολύ απλά, η «πρώην» όχι μόνο να μην μαγείρευε καλύτερα από εσένα, αλλά ούτε αυγό να μη μπορεί να βράσει. Να μην ήταν τόσο όμορφη, αλλά αντίθετα μία συνηθισμένη κοπελίτσα. Γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να πιστεύεις ό,τι σου λέει; Γιατί σε νοιάζει, αν κάποια κάνει κάτι καλύτερα από εσένα; Γιατί «ξεχνάς» τη δική σου προσωπικότητα έξω από τη σχέση σας; Και κυρίως γιατί του δίνεις το δικαίωμα να το αντιληφθεί και να «πατήσει» πάνω σε αυτό για να σε γεμίσει με ενοχές και άγχη που δεν θα έπρεπε να έχεις;
Ας το λήξουμε με ιστορία: Πριν από λίγο καιρό πολύ καλή φίλη και μετά από μήνες ατέλειωτης «υπνοπαιδείας» για το πόσο «σούπερ» ήταν η «πρώην» αποφάσισε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Έκανε και μία μικρή έρευνα γι’ αυτό το «θαύμα της φύσης» με τα αμέτρητα πτυχία, το σπάνιο ψυχικό βάθος, την εξωτική ομορφιά και την άπειρη κατανόηση. Το διακριτικό της «ψάξιμο» την έφερε αντιμέτωπη με μία κοπέλα στην ηλικία της, υπάλληλο τράπεζας, με λίγα «τικ» και κάπως περίεργη συμπεριφορά. Ένα κορίτσι κανονικό, με τα δικά της προβλήματα – όπως όλοι μας – και τη δικιά της ζωή. Τόσο απλά. Δεν είπε κουβέντα, δεν σχολίασε ποτέ ξανά καμία… αναφορά του καλού της στην «πρώην» και συνέχισε να ζει όπως ζούσε, να μαγειρεύει καίγοντας λίγο το σουφλέ, να μιλάει σαν κορίτσι της ηλικίας της. Μια, δυο, τρεις και αφού πλέον οι προσπάθειες του αγαπημένου της να της κεντρίσει το ενδιαφέρον για την υπέροχη «πρώην» – και να την κάνει λίγο… καλύτερη – απέτυχαν παταγωδώς, η «πρώην» εξαφανίστηκε μαγικά από τη ζωή τους.
Και ναι, εντάξει, δεν είναι όλες οι περιπτώσεις τόσο απλές. Αλλά, αν έχουν κοπεί οι δεσμοί που τον συγκρατούσαν με την «πρώην» – και ειδικά από την πλευρά της – δεν έχεις κανέναν λόγο να τους συντηρείς εσύ!
