Υπάρχουν γυναίκες πού προτιμούν το συνδυασμό οικογενειακής ζωής και εξωσυζυγικών σχέσεων. Ένας μεγάλος αριθμός γυναικών πού διατηρούν κάποιο παράνομο δεσμό συμβιβάζουν με τη συζυγική ζωή χωρίς μεγάλη δυσκολία. Οι λόγοι πού σπρώχνουν το 20 με 25% από τις γυναίκες (εκτίμηση με βάση τις...
μαρτυρίες) να διατηρήσουν έναν δεσμό είναι πολλοί. Ο πιο συνηθισμένος είναι εκείνος πού αναφέρεται στο γάμο-θεσμό.
Οι γυναίκες ξέρουν πώς ο γάμος δεν αξιοποιεί παρά μόνο μια όψη της ζωής τους: σύζυγος-μητέρα, ενώ νιώθουν μέσα τους πολλές δυνατότητες, πού όμως πνίγονται μέσα στις απαιτήσεις της καθημερινότητας.
Οι πολλαπλές και επαναλαμβανόμενες οικογενειακές υποχρεώσεις δεν μπορούν να κρύψουν καλά το κενό των αληθινών σχέσεων (αυτό εξηγεί γιατί πολλές γυναίκες πού ασχολούνται με τα «οικιακά» προσπαθούν να αναισθητοποιηθούν με μια συρροή δουλειών τού νοικοκυριού).
Όταν τα παιδιά είναι μικρά κι έχουν πραγματικά ανάγκη τη μητέρα τους 18, τότε αυτή μπορεί να αφοσιωθεί σ’ αυτή τη σχέση μητέρας/παιδιού.
Όταν όμως τα παιδιά μεγαλώνουν κι ανεξαρτητοποιούνται, τότε η μητέρα δεν μπορεί πια να αφιερώσει τόσα πολλά σ’ αυτή τη σχέση. Το κενό πού είχε ήδη νιώσει, αλλά μειωνόταν απ’ αυτές τις επιμέρους σχέσεις, ξαναβρίσκει τη σπουδαιότητά του.
Άν οι σχέσεις τού ζευγαριού δεν είναι πια επαρκείς για να απορροφήσουν την ενέργεια πού ελευθερώνεται, οι γυναίκες πρέπει να την ξαναεπενδύσουν για να μη νιώθουν ελλείπεις. Ένα «εξωτερικό αντικείμενο» καλύπτει συχνά αυτό το κενό, επιτρέποντάς τους να ξεφύγουν απ’ την ανούσια κατάστασή τους.
Το εξωτερικό αντικείμενο μπορεί να είναι μια αρρώστια, μια καινούργια δουλειά, καινούργια ενδιαφέροντα, σπόρ ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες ή μια καινούργια ερωτική σχέση.
Όταν τα παιδιά είναι μικρά κι έχουν πραγματικά ανάγκη τη μητέρα τους 18, τότε αυτή μπορεί να αφοσιωθεί σ’ αυτή τη σχέση μητέρας/παιδιού.
Όταν όμως τα παιδιά μεγαλώνουν κι ανεξαρτητοποιούνται, τότε η μητέρα δεν μπορεί πια να αφιερώσει τόσα πολλά σ’ αυτή τη σχέση. Το κενό πού είχε ήδη νιώσει, αλλά μειωνόταν απ’ αυτές τις επιμέρους σχέσεις, ξαναβρίσκει τη σπουδαιότητά του.
Άν οι σχέσεις τού ζευγαριού δεν είναι πια επαρκείς για να απορροφήσουν την ενέργεια πού ελευθερώνεται, οι γυναίκες πρέπει να την ξαναεπενδύσουν για να μη νιώθουν ελλείπεις. Ένα «εξωτερικό αντικείμενο» καλύπτει συχνά αυτό το κενό, επιτρέποντάς τους να ξεφύγουν απ’ την ανούσια κατάστασή τους.
Το εξωτερικό αντικείμενο μπορεί να είναι μια αρρώστια, μια καινούργια δουλειά, καινούργια ενδιαφέροντα, σπόρ ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες ή μια καινούργια ερωτική σχέση.
Όταν το εξωτερικό αντικείμενο είναι άντρας, οι γυναίκες επιχειρούν μια μεταβίβαση στον καινούργιο τους σύντροφο, πού υποστηρίζει τις καινούργιες συγκινήσεις και ανακαλύψεις πού γεμίζουν το κενό, δηλαδή τη ζωή των γυναικών. Αν ο δεσμός είναι ένα αντίβαρο στό γάμο τους, στη ρουτίνα, στην κούραση, στη μονοτονία μιας ζωής γεμάτης συνήθειες, μπορεί νά είναι επίσης κι ένα αντίβαρο για τή σεξουαλικότητά τους.
Πραγματικά, πολλές γυναίκες ανακαλύπτουν την ηδονή σ' αυτή τήν καινούργια ερωτική σχέση. Οι απαγορεύσεις πού μπλοκάρουν τήν επικοινωνία, δηλαδή τίς σεξουαλικές σχέσεις μέ τό σύζυγο, δέν βαραίνουν πιά μέ τόν ίδιο τρόπο στην καινούργια ερωτική σχέση. Τό γεγονός ότι δέχονται μιά εξωσυζυγική σχέση, τό γεγονός ότι γίνονται αποδεκτές σά γυναίκες, η εντύπωση ότι ζούν μιά «περιπέτεια» πού τίς βγάζει από τή θλιβερή καθημερινότητα, όλα αυτά είναι αρκετά γιά νά λύσουν αρκετά μπλοκαρίσματα.
Μακριά από τούς οικογενειακούς εξαναγκασμούς και τα καθήκοντα πού αναφέρονται στην εξάρτηση γάμος/οικογένεια, αυτοί οι καινούργιοι δεσμοί, ηθελημένοι από τις γυναίκες, τούς δίνουν το συναίσθημα ότι είναι ελεύθερες, αφού η ηδονή είναι ο μόνος σκοπός της συνάντησης.
Έτσι ελευθερώνονται από την εικόνα πού είχαν μέχρι τώρα για τον εαυτό τους μέσα στο ζευγάρι, εικόνα κατασκευασμένη/ επιβεβλημένη από τον σύζυγό τους.
Αν και μερικές γυναίκες προσπαθούν να εξηγήσουν στον σύζυγό τους καλύτερα τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους, οι περισσότερες — βέβαιες μήπως για την αποτυχία τού συζυγικού ζευγαριού; — δεν κάνουν τίποτα για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους. Έτσι, η ψυχρότητα αυτών των γυναικών γίνεται αποτέλεσμα δικής τους επιλογής.
Ίσως εξαιτίας μιας ασυνείδητης ανάγκης να εκδικηθούν με κάποιον τρόπο για όλες τις απωθημένες απογοητεύσεις (γιατί να δώσουν στον σύζυγό τους τη χαρά της δικής τους ικανοποίησης;). Ίσως γιατί, διατηρώντας την ψυχρότητά τους απέναντι στον άντρα τους, διαφυλάσσουν τις καινούργιες τους σχέσεις.
Ίσως εξαιτίας μιας ασυνείδητης ανάγκης να εκδικηθούν με κάποιον τρόπο για όλες τις απωθημένες απογοητεύσεις (γιατί να δώσουν στον σύζυγό τους τη χαρά της δικής τους ικανοποίησης;). Ίσως γιατί, διατηρώντας την ψυχρότητά τους απέναντι στον άντρα τους, διαφυλάσσουν τις καινούργιες τους σχέσεις.
Μια εξομολόγηση
«Εδώ και λίγο καιρό έχω δύο άντρες στη ζωή μου: τον σύζυγό μου κι έναν άλλον. Ο πρώτος λείπει σχεδόν πάντα (πέντε μέρες τη βδομάδα) ο δεύτερος δεν είναι ελεύθερος! Κι όμως έχουμε συχνές και θαυμάσιες συναντήσεις, ζω και με τον ένα και με τον άλλον πολύ διαφορετικές σεξουαλικές ζωές, αλλά αυτές οι δύο σχέσεις αλληλο-συμπληρώνονται και δημιουργούν (σχεδόν) μια τέλεια αρμονία.
Με εκπλήσσει τρομερά η έλλειψη φαντασίας τού συντρόφου-συζύγου μου, με τον οποίο μιλώ πολύ ανοιχτά για τις προτιμήσεις μου αλλά αυτός επιμένει να κάνει έρωτα χωρίς καμιά ποικιλία, εδώ «σι δεκαπέντε σχεδόν χρόνια, και μοιάζει να βρίσκει σ’ αυτό μια τέλεια ικανοποίηση!
Με τον άλλον σύντροφο, αντίθετα, είναι μια πραγματική γιορτή. Η σεξουαλικότητα μου κυριολεχτικά πυρακτώθηκε με την πρώτη μου εξωσυζυγική εμπειρία στα 35 μου χρόνια. Κράτησε πολλούς μήνες, κι ένας καινούργιος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου.
Από τότε, εδώ και δύο χρόνια, είχα κι άλλες εξωσυζυγικές σχέσεις, πάντα πολύ ικανοποιητικές. Παράδοξα, αυτές δεν άλλαξαν τη συζυγική μου ζωή. Στην αρχή επιχείρησα ένα άνοιγμα” προς τη φαντασία. Αυτό έγινε δεκτό σχεδόν με εχθρότητα. Έτσι η σεξουαλική μου ζωή είναι οργανωμένη κατά κάποιον τρόπο, σύμφωνα με το πρότυπο: “Δρ. Τζέκυλ και κύριος Χάιντ!”».
Με τον άλλον σύντροφο, αντίθετα, είναι μια πραγματική γιορτή. Η σεξουαλικότητα μου κυριολεχτικά πυρακτώθηκε με την πρώτη μου εξωσυζυγική εμπειρία στα 35 μου χρόνια. Κράτησε πολλούς μήνες, κι ένας καινούργιος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου.
Από τότε, εδώ και δύο χρόνια, είχα κι άλλες εξωσυζυγικές σχέσεις, πάντα πολύ ικανοποιητικές. Παράδοξα, αυτές δεν άλλαξαν τη συζυγική μου ζωή. Στην αρχή επιχείρησα ένα άνοιγμα” προς τη φαντασία. Αυτό έγινε δεκτό σχεδόν με εχθρότητα. Έτσι η σεξουαλική μου ζωή είναι οργανωμένη κατά κάποιον τρόπο, σύμφωνα με το πρότυπο: “Δρ. Τζέκυλ και κύριος Χάιντ!”».
37 ετών, παντρεμένη, παιδί.
«Παντρεύτηκα πολύ νέα (19 ετών), χωρίς ‘‘εμπειρία”, έναν άντρα 29 ετών, επίσης χωρίς “εμπειρία ” και πολύ θρησκόληπτο. Η σεξουαλικότητά” μας άρχισε με το γάμο μας και δεν ήταν καθόλου επιτυχημένη, κυρίως για μένα πού την ανεχόμουν αντί να τη ζω.
Και μετά, στα 35 μου, εγχειρίστηκα από καρκίνο, σκέφτηκα πολύ, λυπήθηκα πολύ γιατί μού αφαίρεσαν το ένα στήθος και θέλησα να ζήσω κάτι άλλο... δεν υπήρχε λόγος να μήν είμαι ελεύθερη, ενώ ταυτόχρονα θά φρόντιζα όσο καλύτερα μπορούσα τά παιδιά, τόν σύζυγο, τίς δουλειές τού σπιτιού.
Κι έτσι βρήκα έναν φίλο /εραστή μέ τόν οποίο είχα πολύ ικανοποιητικές σεξουαλικές σχέσεις, πού άλλαξαν εντελώς τή ζωή μου αλλά καί τή ζωή τών γύρω μου».
Και μετά, στα 35 μου, εγχειρίστηκα από καρκίνο, σκέφτηκα πολύ, λυπήθηκα πολύ γιατί μού αφαίρεσαν το ένα στήθος και θέλησα να ζήσω κάτι άλλο... δεν υπήρχε λόγος να μήν είμαι ελεύθερη, ενώ ταυτόχρονα θά φρόντιζα όσο καλύτερα μπορούσα τά παιδιά, τόν σύζυγο, τίς δουλειές τού σπιτιού.
Κι έτσι βρήκα έναν φίλο /εραστή μέ τόν οποίο είχα πολύ ικανοποιητικές σεξουαλικές σχέσεις, πού άλλαξαν εντελώς τή ζωή μου αλλά καί τή ζωή τών γύρω μου».
37 ετών, παντρεμένη, παιδιά
«Στα 34 μου γνώρισα έναν άντρα (εραστή) πού μ’ έκανε να ανακαλύψω για πρώτη φορά την ηδονή. Είμαι παντρεμένη εδώ και 15 χρόνια. Ο σύζυγός μου με απατάει εδώ και δυόμιση χρόνια κι αυτό με απελευθέρωσε. Μετά, ο εραστής μου, αφού πέρασαν οι πρώτες, “ειδυλλιακές" κατά κανόνα, εβδομάδες, άρχισε να φέρεται σαν σύζυγος.
Μη θέλοντας να υπομένω έξω αυτά πού ανέχομαι ήδη στο σπίτι (έναν σύζυγο) τον διώχνω. Τέλος τού πρώτου κεφαλαίου. Αλλά, κι αυτό θα ήταν για γέλια άν δέν ήταν τόσο δραματικό, ο σύζυγός μου άρχισε να φέρεται σαν φριχτός ζηλιάρης. Εγώ είμαι ενήμερη για τό δεσμό του με μια κοινή φίλη μας, αλλά αυτός κάνει και στις δύο τον κύριο και αφέντη.
Εγώ δεν μπορώ να έχω εξωσυζυγικές σχέσεις — αφού είμαι η γυναίκα του — γιατί αυτός θα είναι κερατάς, ενώ όταν αυτός έχει εξωσυζυγικές σχέσεις εγώ είμαι απλά απατημένη. Και μετά είναι γνωστό, ένας άντρας και μια γυναίκα διαφέρουν. Πότε θα σταματήσει λοιπόν αυτή η διαφορά, πού είναι πάντα προς όφελος τού ίδιου;»
Μη θέλοντας να υπομένω έξω αυτά πού ανέχομαι ήδη στο σπίτι (έναν σύζυγο) τον διώχνω. Τέλος τού πρώτου κεφαλαίου. Αλλά, κι αυτό θα ήταν για γέλια άν δέν ήταν τόσο δραματικό, ο σύζυγός μου άρχισε να φέρεται σαν φριχτός ζηλιάρης. Εγώ είμαι ενήμερη για τό δεσμό του με μια κοινή φίλη μας, αλλά αυτός κάνει και στις δύο τον κύριο και αφέντη.
Εγώ δεν μπορώ να έχω εξωσυζυγικές σχέσεις — αφού είμαι η γυναίκα του — γιατί αυτός θα είναι κερατάς, ενώ όταν αυτός έχει εξωσυζυγικές σχέσεις εγώ είμαι απλά απατημένη. Και μετά είναι γνωστό, ένας άντρας και μια γυναίκα διαφέρουν. Πότε θα σταματήσει λοιπόν αυτή η διαφορά, πού είναι πάντα προς όφελος τού ίδιου;»
