Η τροφή, είναι αυτή που μας κρατάει μέσα στον κόσμο αυτόν. Το πιό βασικό αγαθό, ανέκαθεν για όλους τους λαούς, με δεδομένο το ότι μπορούσαν σχετικά εύκολα να βρούν νερό, ήταν η τροφή.
Το κέιμενο είναι του Δημοσθένη Λιακόπουλου από τον Τόμο 35 του Γιατί και πώς - "Η Μυστική πύλη της ζωής"...
Αποτελεί επομένως η τροφή την ανάπτυξη της σάρκας, που ουσιαστικά αποτελεί το κυριότερό μας γνώρισμα στον κόσμο αυτό. Η Εκκλησία τονίζει την ανάγκη της νηστείας, πράγμα που βλέπουμε και στους βίους των Αγίων. Ωστόσο, νηστεία σημαίνει δεν τρώγω τίποτε απολύτως.
Επομένως εκείνο που κάνουν οι περισσότεροι είναι η εγκράτεια σε συγκεκριμένες τροφές. Πολλοί αμφισβητούν το νόημα της τακτικής αυτής, δίνοντας μάλιστα σαν παράδειγμα, κάποιους που νηστεύουν, αλλά ταυτόχρονα βρίζουν η συνεχίζουν την υπόλοιπη καθημερινότητα τους σαν να μην συμβαίνει τίποτε.
Ο Αγιος Ιωάννης της Κλίμακος, λέει ότι η σάρκα αποζητά τη σάρκα, το αίμα αποζητά το αίμα και το πνεύμα αποζητά το πνεύμα. Υπό την έννοια ότι η σάρκα δεν αποτελεί παραδείσιο συστατικό μας, η διατήρηση και η αύξησή της, όπως και η περιποίησή της με τα φτιασιδώματα και τα βαψίματα, αλλά και τα περίτεχνα σε γεύσεις εδέσματα, δεν έχουν σχέση με την οδό που μας έδειξε ο Χριστός.
Ο ίδιος μάλιστα ο Χριστός, όταν πήγε στην έρημο για να υποστεί την επίθεση των πειρασμών του διαβόλου, νήστεψε για σαράντα μέρες.
Κατά Ματθαίον
Κεφάλαιο Δ'
2 καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε.
2 αφού νήστεψε για σαράντα μέρες και νύκτες, ύστερα πείνασε.
Ετσι ορίστηκαν και οι λεγόμενες σαρακοστές. Περί νηστείας έχουν γραφεί πάρα πολλά και η πράξη έχει δείξει, σύμφωνα με αυτά που λεεί η Ορθοδοξία, ότι η περιποίηση της σάρκας αυξάνει και τα σαρκικά αμαρτήματα.
Τόμος 35 - Η Μυστική πύλη της ζωής
