Το Θείο δράμα κορυφώνεται με την Σταύρωση και τον μαρτυρικό θάνατο του Θεανθρώπου. Ποια ήταν τα αίτια του θανάτου του Χριστού πάνω στο Σταυρό, από ιατρικής άποψης και πόσο κράτησε το μαρτύριό Του;
Ο Ιησούς πέθανε πιθανότατα από ένα συνδυασμό ασφυξίας, αιμορραγίας και αφυδάτωσης. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν Αμερικανοί γιατροί και ερευνητές της Κλινικής Mayo πριν από μερικά χρόνια, αφού μελέτησαν διεξοδικά τις ιστορικές πηγές για τη Σταύρωση –μεταξύ άλλων, τις διάφορες εκδοχές της Καινής Διαθήκης– και έλαβαν υπόψη τους όσα γνωρίζουμε για τις ρωμαϊκές μεθόδους εκτέλεσης εκείνης της εποχής....
Όσα συνέβησαν πριν από τη Σταύρωση κράτησαν δυο μέρες, και στο διάστημα αυτό ο Χριστός υποβλήθηκε πολλές φορές σε εξοντωτική φυσική καταπόνηση. Μετά τη σύλληψή Του στον Κήπο της Γεθσημανή, Του έδεσαν τα μάτια και Τον γρονθοκόπησαν στο πρόσωπο. Τον μαστίγωσαν, Του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι και Τον ανάγκασαν να κουβαλήσει ο ίδιος την οριζόντια δοκό του σταυρού. Ιδιαίτερα η μαστίγωση, που πρέπει να ήταν πολύ βάναυση, επέφερε σοβαρές βλάβες. Δημιούργησε εκτεταμένες ανοιχτές πληγές και προκάλεσε μεγάλη αιμορραγία. Η πορεία προς το Γολγοθά επιδείνωσε τη φυσική εξάντληση.
Η ίδια η σταύρωση, με καρφιά στους καρπούς και στα πόδια, δε θεωρήθηκε μοιραία. Ωστόσο, η στάση που παίρνει το σώμα πάνω στο σταυρό δυσκολεύει πολύ την αναπνοή. Όταν το βάρος του σώματος κρεμιέται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα χέρια και υποβαστάζεται από τα πόδια, η εισπνοή γίνεται επώδυνη και βαθμιαία επέρχεται ασφυξία.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Χριστός πέθανε ύστερα από παραμονή 3-6 ωρών στο σταυρό. Πρόκειται για ασυνήθιστα λίγο χρόνο. Συχνά οι θανατοποινίτες άντεχαν αρκετές μέρες στο σταυρό.
Ο Ιησούς πέθανε πιθανότατα από ένα συνδυασμό ασφυξίας, αιμορραγίας και αφυδάτωσης. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν Αμερικανοί γιατροί και ερευνητές της Κλινικής Mayo πριν από μερικά χρόνια, αφού μελέτησαν διεξοδικά τις ιστορικές πηγές για τη Σταύρωση –μεταξύ άλλων, τις διάφορες εκδοχές της Καινής Διαθήκης– και έλαβαν υπόψη τους όσα γνωρίζουμε για τις ρωμαϊκές μεθόδους εκτέλεσης εκείνης της εποχής....
Όσα συνέβησαν πριν από τη Σταύρωση κράτησαν δυο μέρες, και στο διάστημα αυτό ο Χριστός υποβλήθηκε πολλές φορές σε εξοντωτική φυσική καταπόνηση. Μετά τη σύλληψή Του στον Κήπο της Γεθσημανή, Του έδεσαν τα μάτια και Τον γρονθοκόπησαν στο πρόσωπο. Τον μαστίγωσαν, Του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι και Τον ανάγκασαν να κουβαλήσει ο ίδιος την οριζόντια δοκό του σταυρού. Ιδιαίτερα η μαστίγωση, που πρέπει να ήταν πολύ βάναυση, επέφερε σοβαρές βλάβες. Δημιούργησε εκτεταμένες ανοιχτές πληγές και προκάλεσε μεγάλη αιμορραγία. Η πορεία προς το Γολγοθά επιδείνωσε τη φυσική εξάντληση.
Η ίδια η σταύρωση, με καρφιά στους καρπούς και στα πόδια, δε θεωρήθηκε μοιραία. Ωστόσο, η στάση που παίρνει το σώμα πάνω στο σταυρό δυσκολεύει πολύ την αναπνοή. Όταν το βάρος του σώματος κρεμιέται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα χέρια και υποβαστάζεται από τα πόδια, η εισπνοή γίνεται επώδυνη και βαθμιαία επέρχεται ασφυξία.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Χριστός πέθανε ύστερα από παραμονή 3-6 ωρών στο σταυρό. Πρόκειται για ασυνήθιστα λίγο χρόνο. Συχνά οι θανατοποινίτες άντεχαν αρκετές μέρες στο σταυρό.