η μοίρα χτυπά παιδιά και γυναίκες. Τρεις γιους θάβει ο Σουλεϊμάν και την πολυαγαπημένη του γυναίκα, που γι’ αυτή θυσίασε τα πάντα, ενώ συνολικά από το παλάτι πεθαίνουν τέσσερα από τα παιδιά του και οι δύο γυναίκες του.
Η ΧΟΥΡΡΕΜ ΘΑΒΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΤΟΚΟ ΤΗΣ!
Ο πρώτος που φεύγει από τη ζωή είναι ο Μεχμέτ, σε ηλικία μόλις 22 ετών. Ο πρώτος γιος της Χουρρέμ και του Σουλεϊμάν, που η μητέρα του τον προόριζε για διάδοχο του θρόνου, πεθαίνει χτυπημένος από ευλογιά αμέσως μετά τη συμμετοχή του στην επιτυχημένη εκστρατεία του Εζτεργκομ, στην Ουγγαρία. Μάλιστα, με το θάνατό του Μεχμέτ πρόκειται να ολοκληρωθεί ο φετινός τρίτος κύκλος της σειράς στην Τουρκία. Ο χαμός του Μεχμέτ φυσικά συγκλονίζει τη Χουρρέμ, όμως η φιλοδοξία της είναι πιο πάνω από τον πόνο της μάνας για το χαμό του παιδιού της. Ετσι επισπεύδει ακόμη περισσότερο τις δολοπλοκίες και τις μηχανορραφίες της, ώστε να πάρει τον ίδιο δρόμο και ο Μουσταφά, ο γιος της Μαχιντεβράν και διάδοχος του θρόνου, για να νιώσει η Μαχιντεβράν τον ίδιο πόνο που ένιωσε κι εκείνη. Κι αυτό είναι κάτι που δεν θα αργήσει να συμβεί.
ΜΟΥΣΤΑΦΑ: ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ
Δέκα χρόνια αργότερα φεύγει από τη ζωή ο Μουσταφά. Οι ίντριγκες ξεκινούν το 1552, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στο Ιράν, με τον Ρουστέμ πασά να αναλαμβάνει αξιωματικός της αποστολής και τη Χουρρέμ να δημιουργεί με το συνεργάτη της το κατάλληλο υπόβαθρο για να βγάλουν από τη μέση τον Μουσταφά όσο ήταν νωρίς. Και ο μοναδικός τρόπος για να συμβεί αυτό ήταν να χτυπήσουν τον Σουλεϊμάν εκεί που πονάει… Στη διαδοχή του θρόνου. Οι φήμες ότι οι στρατιώτες θέλουν ένα νεότερο Πρίγκιπα ακούγονταν από καιρό. Αλλο όμως να το ακούς από απλούς στρατιώτες κι άλλο από έναν άνθρωπο που εμπιστεύεσαι. Ετσι, ο Ρουστέμ στέλνει έναν έμπιστο του Σουλτάνου να του αναφέρει ότι από τη στιγμή που εκείνος δεν ηγείται του στρατού, οι στρατιώτες πιστεύουν πως ίσως θα ήταν καλύτερα να αναλάβει το θρόνο ένας νεότερος Πρίγκιπας. Παράλληλα, διαδίδει ότι ο Μουσταφά συμφωνεί απολύτως με αυτή την ιδέα. Θυμωμένος από όσα ακούει δεξιά κι αριστερά για το γιο του, το επόμενο καλοκαίρι μετά την επιστροφή του από την εκστρατεία στο Ιράν, ο Σουλεϊμάν τον προσκαλεί στη σκηνή του στην κοιλάδα του Ερεγκλί, με την πρόφαση ότι αν εμφανισθεί θα τον απαλλάξει από όλα όσα ακούγονται γι’ αυτόν και πως αν έρθει δεν έχει να φοβάται τίποτε. Πριν μπει μέσα στη σκηνή αφήνει τον οπλισμό του στους στρατιώτες. Δύο φορές φωνάζει το όνομα του πατέρα του. Διακρίνει τη σκιά του πίσω από το τεντωμένο σεντόνι. Τον βλέπει να κάθεται αγέρωχος, αλλά δεν αντιδρά. Την ίδια στιγμή, από πίσω του έρχονται καμιά δεκαριά ευνούχοι κρατώντας ένα σκοινί. Του επιτίθενται και ο νεαρός πρίγκιπας αντιστέκεται και μάλιστα πολύ γενναία. Ο Σουλεϊμάν παρακολουθεί τη σκηνή έχοντας μπροστά του ένα λευκό σεντόνι. Βλέπει σκιές. Το θέαμα είναι σκληρό, αποτρόπαιο. Σκηνοθέτησε το θάνατο του γιου του. Σφίγγει τα δόντια του, αλλά δεν αντιδρά βλέποντας το γιο του να παλεύει για τη ζωή του. Εχει δώσει σαφείς οδηγίες στους ευνούχους γι’ αυτό που επρόκειτο να πράξουν. Τον πετούν με δύναμη στο έδαφος και τυλίγουν το σκοινί γύρω από το λαιμό του. Τον στραγγαλίζουν με δύναμη και μίσος. Μετά τον Ιμπραήμ, το διά βίου φίλο του, σειρά να πεθάνει είχε ο γιος του. Κι αν δεν έπρεπε να χυθεί βασιλικό αίμα στο παλάτι, εκείνος, όπως και στην περίπτωση του Μεγάλου Βεζίρη, βρήκε τον τρόπο να το κάνει χωρίς να λερώσει κυριολεκτικά τα χέρια του με το αίμα του παιδιού του. Ο πόνος του Σουλεϊμάν είναι βουβός. Το πρόσωπό του συνοφρυώνεται, τα χαρακτηριστικά του σκληραίνουν. Δεν μπορεί καν να φωνάξει... Πονάει πολύ, όπως πόνεσε και με το θάνατο του Ιμπραήμ. Με τη μόνη διαφορά ότι σε εκείνη την περίπτωση δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας.