Ο πασίγνωστος ηθοποιός αποκαλύπτει στη Reallife την προσωπική τρικυμία που βίωσε, αφού τη χρονική στογμή που χώρισε, έβαλε λουκέτο στο θέατρο και απέτυχε τηλεοπτικά...
«Έχω ζήσει το δικό μου μερίδιο απογοητεύσεων και προσωπικών αποτυχιών. Το, 2007, για παράδειγμα ήταν για μένα πολύ δύσκολο. Χώρισα, ο τηλεοπτικός “Γιούγκερμαν”, που έπαιζα ήταν η αποτυχία της χρονιάς και σταμάτησε να προβάλλεται και έβαλα “λουκέτο” στο θέατρο “Χώρα”. Βίωσα μια γκάμα συναισθημάτων. Ήταν μια δική μου απόλυτη προσωπική τρικυμία», δηλώνει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
και εξηγεί:
“Το ‘Χώρα” ήταν ένα όραμα ζωής για μένα και τον παιδικό μου φίλο, παραγωγό και συνέταιρο Γιώργο Λυκιαρδόπουλο…Οικονομικά ζημιώθηκα απίστευτα, βέβαια δεν είδα και κανέναν καλλιτέχνη που να έφτιαξε μια εστία πολιτισμού και να βγήκε κερδισμένος…Το ίδιο συνέβη και σε μένα. Επενδύσαμε με τον Λυκιαρδόπουλο πολλά χρήματα, τα οποία δεν έχουμε καταφέρει να πάρουμε πίσω, πληρώνοντας μέχρι σήμερα. Δεν το μετάνιωσα, όμως υλοποίησα μια επιθυμία μου. Δεν έπαιξα τα χρήματα μου στο τζόγο, ούτε τα έφαγα στον ποδόγυρο”.
“Εγώ ζούσα από τη δουλειά μου και θα συνεχίσω να ζω από αυτήν. Δεν έχω δικαίωμα να απέχω. Δεν είμαστε εισοδηματίες οι ηθοποιοί. Κατά καιρούς, στο παρελθόν,έχουμε πληρωθεί καλά για τις δουλειές μας και αυτό είναι μια πραγματικότητα. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι είμαστε άνθρωποι που εργάζονται πολύ σκληρά”.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης δηλώνει “φιλελεύθερος-κεντροαριστερός”και στέλνει το δικό του μήνυμα στη νεολαία:
“Φιλελεύθερος ως προς την οικονομία-χωρίς να πιστεύω στην ανεξέλεγκτη αγορά- και κεντροαριστερός, ως προς τα κοινωνικά ζητήματα και την υπεράσπιση των αδύναμων. Καταλαβαίνω τους ανθρώπους που ζουν με 700 ευρώ, γιατί η δουλειά μου είναι να μπαίνω στη θέση των άλλων. Ο ηθοποιός έχει τη δυνατότητα να “διαβάζει” τη ζωή. Συναισθάνομαι τους ανθρώπους που είναι 50 ετών και δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Είναι τρομερό και με αφήνει άλαλο. Όμως στα νέα παιδιά έχω να δώσω ένα μήνυμα. Όσο σκληρές κι αν είναι οι συνθήκες, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Όπως οι γονείς μας έφτιαξαν με τα χέρια τους ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους, έτσι θα κάνουν και οι νέοι τώρα. Η ελληνική κοινωνία σήμερα είναι σαν τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Όπως εκείνοι μετατρέπουν τα προβλήματα τους σε νέες δεξιότητες, έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς”.