Οι εξετάσεις ξεκίνησαν στις 8:30 το πρωί και θα διαρκέσουν τρεις ώρες....
Μαθηματικα: Στους µαθητές δίνονται τέσσερα (4) θέµατα από την εξεταστέα ύλη, τα οποία µπορεί να αναλύονται σε υποερωτήµατα, µε τα οποία ελέγχονται η δυνατότητα αναπαραγωγής γνωστικών στοιχείων, η γνώση εννοιών και ορολογίας και η ικανότητα εκτέλεσης γνωστών αλγορίθµων, η ικανότητα του µαθητή να αναλύει, να συνθέτει και να επεξεργάζεται δηµιουργικά ένα δεδοµένο υλικό, καθώς και ηικανότητα επιλογής και εφαρµογής κατάλληλης µεθόδου. Τα τέσσερα θέµατα που δίνονται στους µαθητές διαρθρώνονται ως εξής:
(α) Το πρώτο θέµα αποτελείται από ερωτήµατα θεωρίας που αφορούν έννοιες, ορισµούς, λήµµατα, προτάσεις, θεωρήµατα και πορίσµατα. Με το θέµα αυτό ελέγχεται η κατανόηση των βασικών εννοιών, των σπουδαιότερων συµπερασµάτων, καθώς και η σηµασία τους στην οργάνωση µιας λογικής δοµής.
(β) Το δεύτερο και το τρίτο θέµα αποτελείται το καθένα από µια άσκηση που απαιτεί από τον µαθητή ικανότητα συνδυασµού και σύνθεσης εννοιών αποδεικτικών ή υπολογιστικών διαδικασιών. Η κάθε άσκηση µπορεί να αναλύεται σε επιµέρους ερωτήµατα.
(γ) Το τέταρτο θέµα αποτελείται από µία άσκηση ή ένα πρόβληµα η λύση του οποίου απαιτεί από τον µαθητή ικανότητες συνδυασµού και σύνθεσης προηγούµενων γνώσεων, αλλά και την ανάληψη πρωτοβουλιών στη διαδικασία επίλυσής του. Τοθέµα αυτό µπορεί να αναλύεται σε επιµέρους ερωτήµατα, τα οποίαβοηθούν τον µαθητή στη λύση.
Η βαθµολογία κατανέµεται ανά είκοσι πέντε (25) µονάδες στο καθένα από τα τέσσερα θέµατα.
ΠΡΟΣΟΧΗ
(1)
∆ιαβάζουµε προσεκτικά τις εκφωνήσεις για να κατανοήσουµε τα δεδοµένα και τα ζητούµενα. Αντίθετα αποφεύγουµε τη βιαστική ανάγνωση που είναι πιθανό να µας οδηγήσει να ταυτίσουµε το ή τα θέµατα µε ερωτήµατα που ήδη έχουµε µελετήσει. Ενα θέµα µπορεί να διατυπωθεί µε πολλούς τρόπους και να απαιτεί διαφορετικές απαντήσεις.
(2) Αρχίζουµε να απαντάµε από τα θέµατα που µας φαίνονται πιο προσιτά και εύκολα. Αν κάποιο θέµα µάς φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο, το αφήνουµε για αργότερα. Το ίδιο κάνουµε αν δεν είµαστε απόλυτα σίγουροι για τις απαντήσεις µας.
(3) Να µη χάνουµε πολύ χρόνο σε κάποια «δύσκολα» σηµεία, χωρίς να έχουµε υπολογίσει τον χρόνο για να απαντήσουµε στα υπόλοιπα θέµατα και στο τέλος να επανέλθουµε στα σηµεία στα οποία είχαµε «κολλήσει». Προσοχή, ώστε να µην αφήνουµε θέµα αναπάντητο. Ακόµα και σε ένα ερώτηµα µιας άσκησης να γράψουµε έστω ένα τµήµα της λύσης.
(4) Τα υποερωτήµατα της άσκησης (συνήθως 3ου και 4ου θέµατος) είναι συνήθως ισοδύναµα, συνεπώς το καθένα µπορεί να απαντηθεί χωρίς να απαιτείται η απάντηση του προηγούµενου ή του επόµενου. Τις περισσότερες φορές τα συµπεράσµατα των πρώτων ερωτηµάτων πρέπει να χρησιµοποιηθούν στα επόµενα.
(5) Να µη βιαζόµαστε και εξαντλώντας τον χρόνο εξέτασης να αφιερώνουµε 15-20 λεπτά για να ελέγξουµε προσεκτικά το γραπτό µας και να διορθώσουµε τυχόν λάθη. Οφείλουµε να χρησιµοποιούµε τους µηχανισµούς επαλήθευσης σε κάθε άσκηση, περιορίζοντας έτσι την πιθανότητα λάθους.
(α) Το πρώτο θέµα αποτελείται από ερωτήµατα θεωρίας που αφορούν έννοιες, ορισµούς, λήµµατα, προτάσεις, θεωρήµατα και πορίσµατα. Με το θέµα αυτό ελέγχεται η κατανόηση των βασικών εννοιών, των σπουδαιότερων συµπερασµάτων, καθώς και η σηµασία τους στην οργάνωση µιας λογικής δοµής.
(β) Το δεύτερο και το τρίτο θέµα αποτελείται το καθένα από µια άσκηση που απαιτεί από τον µαθητή ικανότητα συνδυασµού και σύνθεσης εννοιών αποδεικτικών ή υπολογιστικών διαδικασιών. Η κάθε άσκηση µπορεί να αναλύεται σε επιµέρους ερωτήµατα.
(γ) Το τέταρτο θέµα αποτελείται από µία άσκηση ή ένα πρόβληµα η λύση του οποίου απαιτεί από τον µαθητή ικανότητες συνδυασµού και σύνθεσης προηγούµενων γνώσεων, αλλά και την ανάληψη πρωτοβουλιών στη διαδικασία επίλυσής του. Τοθέµα αυτό µπορεί να αναλύεται σε επιµέρους ερωτήµατα, τα οποίαβοηθούν τον µαθητή στη λύση.
Η βαθµολογία κατανέµεται ανά είκοσι πέντε (25) µονάδες στο καθένα από τα τέσσερα θέµατα.
ΠΡΟΣΟΧΗ
(1)
∆ιαβάζουµε προσεκτικά τις εκφωνήσεις για να κατανοήσουµε τα δεδοµένα και τα ζητούµενα. Αντίθετα αποφεύγουµε τη βιαστική ανάγνωση που είναι πιθανό να µας οδηγήσει να ταυτίσουµε το ή τα θέµατα µε ερωτήµατα που ήδη έχουµε µελετήσει. Ενα θέµα µπορεί να διατυπωθεί µε πολλούς τρόπους και να απαιτεί διαφορετικές απαντήσεις.
(2) Αρχίζουµε να απαντάµε από τα θέµατα που µας φαίνονται πιο προσιτά και εύκολα. Αν κάποιο θέµα µάς φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο, το αφήνουµε για αργότερα. Το ίδιο κάνουµε αν δεν είµαστε απόλυτα σίγουροι για τις απαντήσεις µας.
(3) Να µη χάνουµε πολύ χρόνο σε κάποια «δύσκολα» σηµεία, χωρίς να έχουµε υπολογίσει τον χρόνο για να απαντήσουµε στα υπόλοιπα θέµατα και στο τέλος να επανέλθουµε στα σηµεία στα οποία είχαµε «κολλήσει». Προσοχή, ώστε να µην αφήνουµε θέµα αναπάντητο. Ακόµα και σε ένα ερώτηµα µιας άσκησης να γράψουµε έστω ένα τµήµα της λύσης.
(4) Τα υποερωτήµατα της άσκησης (συνήθως 3ου και 4ου θέµατος) είναι συνήθως ισοδύναµα, συνεπώς το καθένα µπορεί να απαντηθεί χωρίς να απαιτείται η απάντηση του προηγούµενου ή του επόµενου. Τις περισσότερες φορές τα συµπεράσµατα των πρώτων ερωτηµάτων πρέπει να χρησιµοποιηθούν στα επόµενα.
(5) Να µη βιαζόµαστε και εξαντλώντας τον χρόνο εξέτασης να αφιερώνουµε 15-20 λεπτά για να ελέγξουµε προσεκτικά το γραπτό µας και να διορθώσουµε τυχόν λάθη. Οφείλουµε να χρησιµοποιούµε τους µηχανισµούς επαλήθευσης σε κάθε άσκηση, περιορίζοντας έτσι την πιθανότητα λάθους.
Αρχαια Ελληνικα (1) ∆ίνεται απόσπασµα διδαγµένου κειµένου 12-20 στίχων µε νοηµατική συνοχή και τους ζητείται:
(α) να µεταφράσουν ένα τµήµα του, 8-10 στίχων, στη νέα ελληνική και (β) να απαντήσουν σε: ∆ύο (2) ερωτήσεις ερµηνευτικές, που µπορεί να αναφέρονται στις ιδέες, τις αξίες και τα προβλήµατα, στη στάση, το ήθος καιτον χαρακτήρα των προσώπων, στο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής του έργου, στη δοµή και τη σύνθεσητου κειµένου, στα υφολογικά και αισθητικά θέµατα, µεβάση ολόκληρο το ανωτέρω απόσπασµα.
Μία (1) ερώτηση ερµηνευτική που αναφέρεται σε τµήµατα του από µετάφραση διδασκόµενου κειµένου, σε συσχετισµό µε το παραπάνω εξεταζόµενο πρωτότυπο απόσπασµα. Σ’ αυτή την περίπτωση δίνεται στους µαθητές σε φωτοτυπία το συγκεκριµένο µεταφρασµένο τµήµα.
Μία (1) ερώτηση που αναφέρεται στο γραµµατειακό είδος, στο οποίο ανήκει το κείµενο, στον συγγραφέα ή το έργο του.
Μία (1) ερώτηση λεξιλογική - σηµασιολογική (σύνδεση λέξεων αρχαίας και νέας, διατήρηση ή αλλαγή της σηµασίας τους, οικογένειες οµόρριζων λέξεων, απλών ή σύνθετων, συνώνυµα, αντώνυµα).
(2) ∆ίνεταιεπίσης αδίδακτο πεζό κείµενο αττικής διαλέκτου 10-12 στίχων καιπρέπει οι µαθητές: (α)να το µεταφράσουν στη νέα ελληνική και (β) να απαντήσουν σε: Μία (1) ερώτηση γραµµατικής και Μία (1) ερώτηση συντακτικού.
Κάθε ερώτηση του αδίδακτου κειµένου µπορεί να αναλύεται σε δύο υποερωτήµατα, ανάλογα µε το είδος των ερωτήσεων που χρησιµοποιούνται. (3) Η βαθµολογία κατανέµεται: (α) Η µετάφραση του διδαγµένου κειµένου βαθµολογείται µε10 µονάδες και του αδίδακτου µε 20 µονάδες της εκατοντάβαθµης κλίµακας (β) Κάθε ερώτησηβαθµολογείται µε 10 µονάδες της εκατοντάβαθµης κλίµακας (γ) Στις περιπτώσεις των διδαγµένων κειµένων για τα οποία δεν προβλέπεται από το Πρόγραµµα Σπουδών διδασκαλία από µετάφραση, δεν δίνεται στους µαθητές η υπό στοιχείο 1.β.ii ερµηνευτική ερώτηση και τότε οι δύο πρώτες υπό στοιχείο 1.β.i ερµηνευτικές ερωτήσεις βαθµολογούνται η καθεµία µε δεκαπέντε (15) µονάδες της εκατοντάβαθµης κλίµακας. Για την εξέταση των παραπάνω θεµάτων τόσο στο διδαγµένο όσο και στο αδίδακτο κείµενο µπορεί, ανάλογα µε την περίπτωση και το είδος να χρησιµοποιούνται διάφορα είδη ερωτήσεων.
Σωστό και λάθος
Σωστά
(1) Ψύχραιµη και προσεκτική µελέτη των κειµένων και των ερωτήσεων που δίνονται. Aπαραίτητη είναι η ανάγνωση του πρωτότυπου κειµένου δύο και τρεις φορές, προκειµένου να κατανοηθεί το κεντρικό θέµα του και ενδεχοµένως οι πρωταγωνιστές του.
(2) Προσεκτική, χωρίς βιασύνη, διατύπωση των απαντήσεων. ο υποψήφιος να ολοκληρώνει τη µετάφραση του διδαγµένου κειµένου και τις παρατηρήσεις, ώστε να αφιερώνει τον υπολειπόµενο χρόνο στη µετάφραση του αδίδακτου, που απαιτεί περισσότερο χρόνο και άνεση. (3)ολοκληρωµένες απαντήσεις, χωρίς παραλείψεις, σωστά διατυπωµένες και ορθογραφηµένες. Mετάφραση και συντακτικός προσδιορισµός των λέξεων πρέπει να ακολουθούν παράλληλη πορεία. Nα µη γίνεται αυτοσκοπός η συντακτική ανάλυση, αλλά ένα µέσο που θα υποβοηθήσει τη νοηµατική αναπαράσταση.
(4) οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν διαθέσιµο χρόνο για µια προσεκτική ανάγνωση όλου του γραπτού τους, πριν το παραδώσουν.
(5) ο τελικός έλεγχος είναι πολύ σηµαντικός, αφού βοηθά στην αποφυγή παραλείψεων και άστοχων διατυπώσεων.
Λάθη
(1) ∆ιαφορετικοί τύποι από αυτούς που ζητούνται στη γραµµατική παρατήρηση (από απρόσεκτη ανάγνωση της παρατήρησης).
(2) Ελλιπής εφαρµογή του πολυτονικού συστήµατος που ισχύει στην αρχαία ελληνική γλώσσα.
(3) αποστήθιση της µετάφρασης του διδαγµένου κειµένου έτσι που ο υποψήφιος να µην ξέρει πού πρέπει να σταµατήσει ή να αποδώσει το συγκεκριµένο απόσπασµα.
(4) Επέκταση στην παρατήρηση της εισαγωγής ακόµα και σε στοιχεία που δεν ζητούνται.
(5) μεγάλη έκταση και εκτός θέµατος απαντήσεις στις ερµηνευτικές ερωτήσεις. ο προσδιορισµός δεδοµένων - ζητουµένων και ένα στοιχειώδες σχεδιάγραµµα ανάλυσης θα βοηθήσει και στο ευσύνοπτο µέγεθος και στην πληρότητα των απαντήσεων.
(α) να µεταφράσουν ένα τµήµα του, 8-10 στίχων, στη νέα ελληνική και (β) να απαντήσουν σε: ∆ύο (2) ερωτήσεις ερµηνευτικές, που µπορεί να αναφέρονται στις ιδέες, τις αξίες και τα προβλήµατα, στη στάση, το ήθος καιτον χαρακτήρα των προσώπων, στο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής του έργου, στη δοµή και τη σύνθεσητου κειµένου, στα υφολογικά και αισθητικά θέµατα, µεβάση ολόκληρο το ανωτέρω απόσπασµα.
Μία (1) ερώτηση ερµηνευτική που αναφέρεται σε τµήµατα του από µετάφραση διδασκόµενου κειµένου, σε συσχετισµό µε το παραπάνω εξεταζόµενο πρωτότυπο απόσπασµα. Σ’ αυτή την περίπτωση δίνεται στους µαθητές σε φωτοτυπία το συγκεκριµένο µεταφρασµένο τµήµα.
Μία (1) ερώτηση που αναφέρεται στο γραµµατειακό είδος, στο οποίο ανήκει το κείµενο, στον συγγραφέα ή το έργο του.
Μία (1) ερώτηση λεξιλογική - σηµασιολογική (σύνδεση λέξεων αρχαίας και νέας, διατήρηση ή αλλαγή της σηµασίας τους, οικογένειες οµόρριζων λέξεων, απλών ή σύνθετων, συνώνυµα, αντώνυµα).
(2) ∆ίνεταιεπίσης αδίδακτο πεζό κείµενο αττικής διαλέκτου 10-12 στίχων καιπρέπει οι µαθητές: (α)να το µεταφράσουν στη νέα ελληνική και (β) να απαντήσουν σε: Μία (1) ερώτηση γραµµατικής και Μία (1) ερώτηση συντακτικού.
Κάθε ερώτηση του αδίδακτου κειµένου µπορεί να αναλύεται σε δύο υποερωτήµατα, ανάλογα µε το είδος των ερωτήσεων που χρησιµοποιούνται. (3) Η βαθµολογία κατανέµεται: (α) Η µετάφραση του διδαγµένου κειµένου βαθµολογείται µε10 µονάδες και του αδίδακτου µε 20 µονάδες της εκατοντάβαθµης κλίµακας (β) Κάθε ερώτησηβαθµολογείται µε 10 µονάδες της εκατοντάβαθµης κλίµακας (γ) Στις περιπτώσεις των διδαγµένων κειµένων για τα οποία δεν προβλέπεται από το Πρόγραµµα Σπουδών διδασκαλία από µετάφραση, δεν δίνεται στους µαθητές η υπό στοιχείο 1.β.ii ερµηνευτική ερώτηση και τότε οι δύο πρώτες υπό στοιχείο 1.β.i ερµηνευτικές ερωτήσεις βαθµολογούνται η καθεµία µε δεκαπέντε (15) µονάδες της εκατοντάβαθµης κλίµακας. Για την εξέταση των παραπάνω θεµάτων τόσο στο διδαγµένο όσο και στο αδίδακτο κείµενο µπορεί, ανάλογα µε την περίπτωση και το είδος να χρησιµοποιούνται διάφορα είδη ερωτήσεων.
Σωστό και λάθος
Σωστά
(1) Ψύχραιµη και προσεκτική µελέτη των κειµένων και των ερωτήσεων που δίνονται. Aπαραίτητη είναι η ανάγνωση του πρωτότυπου κειµένου δύο και τρεις φορές, προκειµένου να κατανοηθεί το κεντρικό θέµα του και ενδεχοµένως οι πρωταγωνιστές του.
(2) Προσεκτική, χωρίς βιασύνη, διατύπωση των απαντήσεων. ο υποψήφιος να ολοκληρώνει τη µετάφραση του διδαγµένου κειµένου και τις παρατηρήσεις, ώστε να αφιερώνει τον υπολειπόµενο χρόνο στη µετάφραση του αδίδακτου, που απαιτεί περισσότερο χρόνο και άνεση. (3)ολοκληρωµένες απαντήσεις, χωρίς παραλείψεις, σωστά διατυπωµένες και ορθογραφηµένες. Mετάφραση και συντακτικός προσδιορισµός των λέξεων πρέπει να ακολουθούν παράλληλη πορεία. Nα µη γίνεται αυτοσκοπός η συντακτική ανάλυση, αλλά ένα µέσο που θα υποβοηθήσει τη νοηµατική αναπαράσταση.
(4) οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν διαθέσιµο χρόνο για µια προσεκτική ανάγνωση όλου του γραπτού τους, πριν το παραδώσουν.
(5) ο τελικός έλεγχος είναι πολύ σηµαντικός, αφού βοηθά στην αποφυγή παραλείψεων και άστοχων διατυπώσεων.
Λάθη
(1) ∆ιαφορετικοί τύποι από αυτούς που ζητούνται στη γραµµατική παρατήρηση (από απρόσεκτη ανάγνωση της παρατήρησης).
(2) Ελλιπής εφαρµογή του πολυτονικού συστήµατος που ισχύει στην αρχαία ελληνική γλώσσα.
(3) αποστήθιση της µετάφρασης του διδαγµένου κειµένου έτσι που ο υποψήφιος να µην ξέρει πού πρέπει να σταµατήσει ή να αποδώσει το συγκεκριµένο απόσπασµα.
(4) Επέκταση στην παρατήρηση της εισαγωγής ακόµα και σε στοιχεία που δεν ζητούνται.
(5) μεγάλη έκταση και εκτός θέµατος απαντήσεις στις ερµηνευτικές ερωτήσεις. ο προσδιορισµός δεδοµένων - ζητουµένων και ένα στοιχειώδες σχεδιάγραµµα ανάλυσης θα βοηθήσει και στο ευσύνοπτο µέγεθος και στην πληρότητα των απαντήσεων.