Γκιουλφέμ υπήρξε τελετή, παρά το γεγονός ότι και οι δυο έκαναν παιδιά μαζί του. Όμως με τη Χουρρέμ η κατάσταση ήταν τελείως διαφορετική... Ήταν η γυναίκα που τον έκανε να ξεχνά ποιος είναι, ποια είναι η θέση του και ποια τα πιστεύω του. Τον τρέλαινε με την παρουσία της, του ξυπνούσε τα πιο ρομαντικά ένστικτά του. Ό,τι κι αν άκουγε για εκείνη, όσες κι αν ήταν οι κατηγορίες που κατά καιρούς τη βάραιναν, στα μάτια του η Χουρρέμ ήταν πάντοτε αθώα. Όλοι τη φθονούσαν και ήθελαν να την εκδικηθούν. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όσοι άνθρωποι είτε βρέθηκαν δίπλα της, είτε κοντραρίστηκαν με εκείνη κατέληξαν στο χώμα.
Έζησαν μαζί περίπου 38 χρόνια. Για χάρη της καταπάτησε κάθε παράδοση, κάθε έθιμο. Την έκανε νόμιμη σύζυγό του και την κράτησε στην αυλή του, δίπλα του, μέχρι που τους χώρισε ο θάνατος, πράγμα που δεν συνηθιζόταν, καθώς μετά από κάποιο διάστημα οι γυναίκες των Σουλτάνων έφευγαν για να αναλάβουν κάποια επαρχία, όπως συνέβη για παράδειγμα με τη Μαχιντεβράν που πήγε στη Μανίσα.
Ωστόσο η Χουρρέμ έζησε όλη της τη ζωή στο Παλάτι δίπλα στον Σουλτάνο, παρά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των σχεδόν 38 χρόνων που πέρασε δίπλα του πολλοί θέλησαν να τη «φάνε» επειδή είναι γνωστό πόσο τον επηρέαζε. Τελικά εκείνη πέθανε από φυσικά αίτια 8 χρόνια πριν από τον Σουλεϊμάν.
Στη Χουρρέμ αποδίδουν τις μεγαλύτερες και σοβαρότερες δοπλοκίες προκειμένου ο δικός της γιος να γίνει ο διάδοχος του θρόνου, αλλά εκείνη δεν κατάφερε να αλλάξει το πεπρωμένο της. Δεν κατάφερε να δει να γίνεται πραγματικότητα το όνειρό της και να γίνει Βαλιντέ Σουλτάνα, ούτε να δει το χτύπημα της μοίρας στρέφοντας αδελφό εναντίον αδελφού και πατέρα εναντίον γιου. Δεν είδε ποτέ τη μάχη του Σελίμ και του Μπεγιαζίτ για το θρόνο, που οδήγησε τον Μπεγιαζίτ να βρει καταφύγιο στον Σαχ της Περσίας. Δεν είδε τον τρόπο με τον οποίο ο Σουλεϊμάν ανάγκασε τον Σαχ να εκδώσει τον Μπεγιαζίτ και πώς τον εκτέλεσε με συνοπτικές διαδικασίες, όπως άλλωστε έκανε και με τον Σαχ και τους γιους του. Ο θάνατός της επήλθε από φυσικά αίτια. Από καρδιά ή μαλάρια (δεν έχει διευκρινιστεί), αφήνοντας στο πένθος και στην κατάθλιψη τον Σουλεϊμάν, ο οποίος δεν ξεπέρασε ποτέ το χαμό της μίας και μοναδικής αγαπημένης του. Η Χουρρέμ ξεψύχησε στα χέρια του βυθίζοντας στο πένθος όχι τόσο το Παλάτι – που αν μπορούσε θα πανηγύριζε καθώς επιτέλους την ξεφορτώθηκε– όσο τον Σουλτάνο.