Το νησί Jindo είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στην Κορέα, δίπλα στα νησιά Jejudo και Geojedo.
Αποτελείται από 250 μικρότερα νησιά, και είναι διάσημο για την εμφάνιση ενός στεγνού δρόμου στη μέση της θάλασσας, κοντά στο τέλος του Φεβρουαρίου και τα μέσα Ιουνίου του σεληνιακού ημερολογίου.
Δεδομένου ότι μοιάζει με απόσπασμα της Παλαιάς Διαθήκης στο βιβλίο της Εξόδου, η εκδήλωση ονομάζεται «Το θαύμα του Μωυσή»...
Όταν αποσύρονται τα νερά δημιουρείται ένας δρόμος περίπου 30-40 μέτρων σε πλάτος και 2,8 χιλιόμετρα σε μήκος, ο οποίο παραμένει για περίπου μία ώρα πριν χαθεί και πάλι κάτω από τα νερά της θάλασσας.
Αποτελείται από 250 μικρότερα νησιά, και είναι διάσημο για την εμφάνιση ενός στεγνού δρόμου στη μέση της θάλασσας, κοντά στο τέλος του Φεβρουαρίου και τα μέσα Ιουνίου του σεληνιακού ημερολογίου.
Δεδομένου ότι μοιάζει με απόσπασμα της Παλαιάς Διαθήκης στο βιβλίο της Εξόδου, η εκδήλωση ονομάζεται «Το θαύμα του Μωυσή»...
Όταν αποσύρονται τα νερά δημιουρείται ένας δρόμος περίπου 30-40 μέτρων σε πλάτος και 2,8 χιλιόμετρα σε μήκος, ο οποίο παραμένει για περίπου μία ώρα πριν χαθεί και πάλι κάτω από τα νερά της θάλασσας.
Σύμφωνα με το θρύλο, πολύ καιρό πριν, υπήρχαν πολλές τίγρεις στο νησί Jindo. Όταν οι τίγρεις άρχισαν να εμφανίζονται συχνά στο χωριό, οι άνθρωποι αναζήτησαν καταφύγιο στο νησί Modo.
Το νησί ουσιαστικά εκκενώθηκε και έμαινε μόνο μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Bbyong, η οποία προσευχόταν καθημερινά στο Yongwang, θεό του ωκεανού, να την αφήσει να δει ξανά την οικογένειά της και πάλι.
Γύρω από τον Φεβρουάριο, Yongwang εμφανίστηκε στο όνειρό της και της είπε, “θα στείλω ένα ουράνιο τόξο στη θάλασσα αύριο. Βάδισε πάνω σε αυτό και θα διασχίσεις τη θάλασσα”.
Την επόμενη μέρα η γριά Bbyong βγήκε στη θάλασσα και προσευχήθηκε ξανά, και καθώς το ουράνιο τόξο εμφανίστηκε, το θαλασσινό νερό διαχωρίστηκε και δημιουργήθηκε ο δρόμος. Μέσα από αυτό το δρόμο, η οικογένειά της και οι άλλοι χωρικοί γύρισαν πίσω στο νησί.
Από τότε, όταν η θάλασσα υποχωρεί και δημιουργείται ο δρόμος, οι άνθρωποι γιορτάζουν το φαινόμενο, με γιορτή προς τιμήν του θεού Yeongdeung και θυμούνται τη γριά Bbyong. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, εκτελούνται παραδοσιακοί χοροί και το νησί Jindo προσελκύει πολλούς τουρίστες.
Το νησί ουσιαστικά εκκενώθηκε και έμαινε μόνο μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Bbyong, η οποία προσευχόταν καθημερινά στο Yongwang, θεό του ωκεανού, να την αφήσει να δει ξανά την οικογένειά της και πάλι.
Γύρω από τον Φεβρουάριο, Yongwang εμφανίστηκε στο όνειρό της και της είπε, “θα στείλω ένα ουράνιο τόξο στη θάλασσα αύριο. Βάδισε πάνω σε αυτό και θα διασχίσεις τη θάλασσα”.
Την επόμενη μέρα η γριά Bbyong βγήκε στη θάλασσα και προσευχήθηκε ξανά, και καθώς το ουράνιο τόξο εμφανίστηκε, το θαλασσινό νερό διαχωρίστηκε και δημιουργήθηκε ο δρόμος. Μέσα από αυτό το δρόμο, η οικογένειά της και οι άλλοι χωρικοί γύρισαν πίσω στο νησί.
Από τότε, όταν η θάλασσα υποχωρεί και δημιουργείται ο δρόμος, οι άνθρωποι γιορτάζουν το φαινόμενο, με γιορτή προς τιμήν του θεού Yeongdeung και θυμούνται τη γριά Bbyong. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, εκτελούνται παραδοσιακοί χοροί και το νησί Jindo προσελκύει πολλούς τουρίστες.