1+1 = 2. Έτσι;
Τώρα σε βλέπω. Έχεις χαμηλώσει τα μάτια, ξύνεις το κεφάλι σου και αναρωτιέσαι “που το πάει το παλικάρι, ακόμα δεν τελείωσε το αφιέρωμα του με τα 100 βιβλία που επηρέασαν την ανθρωπότητα. Τόση φιλοσοφία και τόσα μαθηματικά μάλλον τον πείραξαν“. Και ξέρεις τι; Πιθανότατα έχεις απόλυτο δίκιο.
Είμαι τόσο καμένος, που ανακάλυψα τον τύπο που σε ένα κείμενο 612 σελίδων, αν δεν κάνω λάθος (οι πληροφορίες είναι οι θολές μου μνήμες από το κόμιξ “Logicomix”), απέδειξε πως 1 + 1 = 2. Το όνομα του κυρίου: Bertrand Russell.
Τι θέλω να πω με αυτή την εντελώς (όχι και τόσο) άσχετη εισαγωγή;
Πως για πολλά πράγματα που θεωρούμε πως τα γνωρίζουμε (γιατί έτσι τα ξέρει όλος ο κόσμος) δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα. Πολλές ερωτήσεις των οποίων τις απαντήσεις θεωρούμε αυτονόητες, είναι πραγματικέςπαγίδες, έτοιμες να καταπιούν τη σιγουριά μας.
Ακολουθούν μερικά πολύ ωραία παραδείγματα, με τα οποία μπορείτε να εντυπωσιάσετε το αγόρι/κορίτσι σας, τους φίλους σας, τους γονείς σας… ακόμη και το ίδιο το Zyklon, που είμαι σίγουρος πως μόλις δημοσιευθεί το κείμενο, θα γεμίσει τον χώρο των σχολίων με διορθώσεις των 7500 λέξεων! Να είχες διαβάσει εσύ τότε το “Βιβλίο Της Ολικής Άγνοιας” και να έγραφες εσύ το άρθρο ρε τεμπέλη.
Όποιος απάντησε χρυσόψαρο παρακαλείται να αφήσει τα λεφτά του στην μπάνκα. Έχασε πανηγυρικά. Επειδή δηλαδή το έχετε ακούσει σε 5 ταινίες και από άλλους τόσους bloggers σημαίνει πως είναι πραγματικότητα; Αμ, δε.
Έρευνες στο τμήμα Ψυχολογίας του Πλίμουθ το 2003 (ναι, δίνονται λεφτά για τέτοιες μελέτες), απέδειξαν πως η μνήμη του χρυσόψαρου κρατάει τουλάχιστον 3 μήνες! Οι ερευνητές μάλιστα εκπαίδευσαν τα χρυσόψαρα να σπρώχνουν έναν μοχλό για να κερδίζουν το φαΐ τους και το καταπληκτικό είναι πως όταν προγραμμάτισαν τον μοχλό να λειτουργεί μόνο μία συγκεκριμένη ώρα την ημέρα, τα χρυσόψαρα το αντιλήφθηκαν και έμαθαν να τον χρησιμοποιούν τη σωστή στιγμή!
Μα ναι, είναι ξεκάθαρο το Σινικό Τείχος από δω πάνω. Τι; Μη μου πείτε πως δεν το βλέπετ
Εεεε, χμμμμ… πώς να σας το πω τώρα αυτό για να μην σας πικράνω;
ΚΑΝΕΝΑ.
Ναι, ξέρω. Η προπαγάνδα (η ταινία Truman Show ας πούμε) λέει πως είναι το Σινικό Τείχος και το έγκυρο (my ass) Trivial Pursuit συμφωνεί μαζί της. Αλλά εγώ κι εσείς, και κάποιοι χιλιάδες άλλοι που ασχολούνται κυρίως με το διάστημα, θα ξέρουμε πως είναι ένα μεγάλο ψέμα.
Μια πρόταση που θα σουλούπωνε το πράγμα θα ήταν η εξής: Το Σινικό Τείχος είναι ορατό από το διάστημα. Και αυτό γιατί το διάστημα ξεκινάει μόλις 100 χλμ από την επιφάνεια της Γης. Βέβαια από εκεί φαίνονται άπειρα άλλα πράγματα (πλοία στη θάλασσα, πόλεις, ακόμα και μεμονωμένα κτίρια). Λίγα χιλιάδες χιλιόμετρα πιο ψηλά από την τροχιά της Γης όμως, καμία ανθρώπινη κατασκευή δεν είναι ορατή. Πόσο μάλλον στα 400.000 χλμ που απέχει το φεγγάρι.
Ένα πεπόνι; Με το ζόρι. Κάτι σε μήλο είναι πιο πιθανό.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, δεν θα βρούμε στο στομάχι της χαμένες καραβέλες με αμύθητους θησαυρούς, ούτε τον Πινόκιο, ούτε τον Ιωνά.
Ναι, δεν μπορώ να καταπιώ ούτε πεπόνι. Παίζει κανένα πρόβλημα;
Ο φάρυγγας της γαλάζιας φάλαινας έχει σχεδόν την ίδια διάμετρο με τον αφαλό της (περίπου όσο ένα πιατάκι του γλυκού)! Για οχτώ μήνες μάλιστα, δεν τρώει σχεδόν τίποτα, όμως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού καταπίνει σχεδόν ασταμάτητα καταναλώνοντας περίπου 3 τόνους κριλ την ημέρα (κριλ ονομάζονται εκείνα τα μικροσκοπικά ροζ μαλακόστρακα που μοιάζουν με γαρίδες).
Η μοναδική φάλαινα που έχει τη δυνατότητα να καταπιεί έναν άνθρωπο είναι η σπερμοφάλαινα, όμως η μεγάλη οξύτητα των στομαχικών της υγρών, καθιστά αδύνατη την επιβίωση του στην κοιλιά της.
Δεν άκουσα; Αλλάζει χρώμα ανάλογα με το περιβάλλον του; –Μόνο στους μύθους και στα παραμύθια. Ποτέ δεν το έκαναν και ποτέ δεν θα το κάνουν.
Οι χαμαιλέοντες αλλάζουν χρώμα ανάλογα με τη συναισθηματική τους κατάσταση. Η εναρμόνιση τους με το περιβάλλον, όταν συμβαίνει, είναι εντελώς συμπτωματική. Αλλάζουν χρώμα όταν φοβούνται, όταν κάποιος τους σηκώνει στο χέρι του, όταν βλέπουν θηλυκό (σαν τους ανθρώπους ακριβώς δηλαδή) και 2-3 άλλους λόγους.
Στο δέρμα του υπάρχουν πολλές στοιβάδες εξειδικευμένων κυττάρων που ονομάζονται χρωματοφόρα κύτταρα, καθένα εκ ων οποίων περιέχει διαφορετική χρωστική ουσία. Όταν η ισορροπία ανάμεσα στις στοιβάδες μεταβάλλεται, το δέρμα διαθλά διαφορετικά είδη φωτός, με αποτέλεσμα ο χαμαιλέοντας να μοιάζει με κινούμενη χρωματική παλέτα.
Είναι απίστευτη πάντως η ακλόνητη πεποίθηση πως ο χαμαιλέοντας εναρμονίζεται με το περιβάλλον του. Το είπε στα παραμύθια του ο Αντίγονος του Καρύστιου πριν χιλιάδες χρόνια, εξαφανίστηκε στην περίοδο της Αναγέννησης και επανέκαμψε δυναμικά τον 20ο αιώνα. Και το γελοίο είναι πως αποτελεί το μόνο πράγμα που “γνωρίζουν” οι άνθρωποι για αυτά τα συμπαθή ερπετά.
Είμαι σίγουρος, ας πούμε, πως δεν ξέρουν πως η Βίβλος μας απαγορεύει να τρώμε χαμαιλέοντες!
Όπως καταλαβαίνετε, το αφεντικό μου έχει όρεξη για μαλακιούλες!
Όχι μπράντι. Όχι κονιάκ. Όχι ουίσκι.
Για να πούμε την αλήθεια, πουθενά (εκτός από τους πίνακες ζωγραφικής, τις τηλεοπτικές σειρές ή τις ταινίες) και ποτέ, κανένασκυλί Αγίου Βερνάρδου δεν κουβάλησε αυτό το θρυλικό βαρελάκι που έχετε στο μυαλό σας.
Για να βοηθήσουμε, να μην σκοτώσετε και κανέναν άνθρωπο,αποφύγετε να δώσετε αλκοόλ σε κάποιον με υποθερμία. Τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά.
Υπεύθυνος για τον μύθο αυτό είναι ο ζωγράφος Σερ Έντγουιν Λάντσηρ, που το 1831 ζωγράφισε τον πίνακα “Αλπικοί Μολοσσοί οι οποίοι επαναφέρουν στη ζωή έναν ταλαίπωρο ταξιδιώτη“. Εκεί απεικόνιζε στο λαιμό του ενός εκ των δύο σκύλων, την χαρακτηριστική μινιατούρα βαρελιού.
Οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου, έχουν πάψει να κάνουν διασώσεις τα τελευταία 50 χρόνια (αν κι έχουν το εντυπωσιακό νούμερο των 2500 και παραπάνω διασώσεων, από το 1800 μέχρι σήμερα) κι έτσι οι μοναχοί που ανέτρεφαν τη ράτσα στο μοναστήρι τους (ναι, του Αγίου Βερνάρδου) στις Άλπεις, τους πούλησαν και αγόρασαν ελικόπτερα.
Ερώτηση παγίδα; Κάτι σαν το: “Tα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;“
Φυσικά και όχι. Άλλωστε η λατινική της ονομασία είναι centipede (“εκατό πόδια”). Άρα έχει εκατό πόδια.
Κάτσε μέτρα και αν τα βγάλεις 40 ή 100 να κάτσει ο Zampano να με φάει
Μπα, ούτε κι αυτό μοιάζει σωστό. Και γιατί να είναι; Φύση είναι ότι θέλει κάνει. Δηλαδή επειδή εμείς δώσαμε ένα όνομα πρέπει εκείνη να μας δικαιώσει;
Παρότι μελετάται για εκατοντάδες χρόνια, δεν έχει βρεθεί καμία που να έχει ακριβώς 40 ή 100 πόδια. Μόλις το 1999 ανακαλύφθηκε η πρώτη που ο αριθμός των ποδιών της προσεγγίζει τα εκατό. Έχει 96 πόδια και είναι η μοναδική στο είδος της, από την άποψη ότι τα ζεύγη των ποδιών της είναι ζυγός αριθμός (48)!
Τα ζεύγη των ποδιών σε όλες τις άλλες σαρανταποδαρούσες είναι μονός αριθμός, ο οποίος κυμαίνεται από το 15 μέχρι το 191!
Από δω ξεκίνησαν όλα και ο Ρίντλεϊ Σκοτ τα αποτελείωσε
Με τη γροθιά κλειστή και τον αντίχειρα προς τα πάνω.
Όχι, μην στέλνετε σχόλια για το λάθος!
Ο Ρίντλεϊ Σκοτ κάνει λάθος και οι περισσότεροι θεατές ταινιών όπως ο Μονομάχος. Η χειρονομία με τον αντίχειρα προς τα κάτωδεν υπήρχε!
Αν η ετυμηγορία ήταν θάνατος, ο αντίχειρας σηκωνόταν όρθιος σαν σπαθί. Αν δινόταν χάρη, ο αντίχειρας έμενε μέσα στην κλειστή γροθιά – σαν σπαθί μέσα στη θήκη του. Στα λατινικά αυτό λέγεταιpollice compresso favor iudicabatur, “η εύνοια δηλώνεται με τον αντίχειρα κλεισμένο μέσα”.
Η παρανόηση του σκηνοθέτη της διάσημης ταινίας έγινε όταν του δείξανε τον εντυπωσιακό πίνακα του ζωγράφου του 19ου αιώναΖαν-Λεόν Ζερόμ, στον οποίο απεικονίζεται ένας μονομάχος σε αναμονή της απόφασης, ενώ ο αυτοκράτορας έχει στρέψει τον αντίχειρα προς τα κάτω. Ο πίνακας αυτός όμως, είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για μία από τις μεγαλύτερες πλάνες των τελευταίων δύο αιώνων.
Ο Σκοτ ενημερώθηκε για το σφάλμα του, αλλά δεν θέλησε να αλλάξει την λεπτομέρεια ενώ οι διάφοροι ιστορικοί, με αφορμή την ταινία, ξεσπάθωσαν παρουσιάζοντας τις αποδείξεις για τον περίφημο αντίχειρα των αυτοκρατόρων.
Το 616.
Τι; Τι έγινε λέει; Αφού είναι το 666. Αυτό που βρίσκεται παντού στα barcode, αυτό με το οποίο θα μας σημαδέψει ο αντίχριστος και άλλα τέτοια. Μαλακίες μας λένε στα κατηχητικά;
Δεν θέλω να είμαι προσβλητικός. Αλλά ανεξάρτητα με τον αριθμό του Θηρίου, ΝΑΙ, μαλακίες σας λένε στα κατηχητικά. Εντάξει, φυσικά και οι περισσότεροι που ανακατεύονται με την εκκλησία είναι αμόρφωτοι και τρώνε ωμό ότι τους πασάρουν, αλλά και οι υπόλοιποι; Μια κουβεντούλα ότι εντάξει, δεν είναι και σίγουρο πως ο αριθμός του διαβόλου είναι το 666 δεν μπορούσε να ειπωθεί;
Το 2005, μια καινούργια μετάφραση του πιο παλιού αντιτύπου της Αποκάλυψης που έχει βρεθεί, αναφέρει καθαρά πως ο αριθμός είναι το 616. Ο πάπυρος ηλικίας 1700 ετών, βρέθηκε σε μια χωματερή στην πόληΟξύρρυγχο της Αιγύπτου και αποκρυπτογραφήθηκε από μια παλαιογραφική ομάδα του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέιβιντ Πάρκερ.
Η διαμάχη βέβαια κρατάει από τον 2ο αιώνα μ.χ. όταν μια έκδοση της Βίβλου που περιείχε το 616 ως αριθμό του Θηρίου επικρίθηκε από τον Άγιο Ειρηναίο της Λυών ως “εσφαλμένη και πλαστή”.
Το μόνο αληθινό πρόβλημα αυτής της αλλαγής, είναι το πώς διάολο θα ακούγεται με το καινούργιο νούμερο, το θρυλικό άσμα των Iron Maiden “The Number of the Beast”:
Το χρώμα του μπρούτζου. Το γαλάζιο ήρθε πολύ αργότερα, όταν εμφανίστηκε η ίδια η λέξη!
Οι λέξεις που κάπως πλησιάζουν το γαλάζιο -γλαυκό και κυανό- εκφράζουν την ένταση του φωτός και του σκότους και στην ουσία δεν περιγράφουν το χρώμα. Ο Όμηρος αναφέρει μόνο τέσσερα χρώματα στα δύο του έπη: το μαύρο, το λευκό, το πρασινοκίτρινο και το πορφυρό. Όταν χαρακτηρίζει τον ουρανό “μπρούτζινο”, εννοεί ότι είναι εκτυφλωτικά λαμπερός, σαν καλογυαλισμένη ασπίδα, όχι ότι έχει το χρώμα του μπρούτζου. Με την ίδια λογική θεωρούσε πως η θάλασσα, το κρασί και τα πρόβατα είχαν το ίδιο χρώμα!
Ο Αριστοτέλης προσδιόρισε εφτά χρώματα που πίστευε πως προέρχονταν από το μαύρο και το άσπρο, αλλά στην πραγματικότητα επρόκειτο για διαβαθμίσεις φωτεινότητας και όχι χρώματα.
Είναι πάντως τρομερά εντυπωσιακό πως η εμφάνιση των χρωματικών όρων σε όλες τις γλώσσες γίνεται με τον ίδιο τρόπο: Μετά το μαύρο και το άσπρο, το κόκκινο είναι πάντοτε το τρίτο χρώμα που αποκτά όνομα και ακολουθούν το πράσινο και το κίτρινο, το γαλάζιο έκτο και το καφέ έβδομο. — Μόνο οι καθυστερημένοι οι Ουαλοί δεν έχουν ακόμα λέξη για το καφέ.
Σιγά μην έχουν και 1000. Ούτε 400, ούτε 100, ούτε 10. Έχουν μόνο τέσσερις τη στιγμή που στην Ελλάδα, για τις διάφορες μορφές του χιονιού έχουμε τουλάχιστον 7 (πάγος, λασπόχιονο, επίπαγος, χιονόνερο, χαλάζι, νιφάδες, πούδρα κα). Οι περισσότερες φυλές δεν ξέρουν παραπάνω από 2 αλλά οι γλωσσολόγοι υποστηρίζουν πως σε όλες τις γλώσσες των Εσκιμώων δεν θα βρούμε παραπάνω από 4 λέξεις!
Οι εσκιμοαλεουτικές είναι συγκολλητικές γλώσσες, πράγμα το οποίο σημαίνει πως η λέξη λέξη δεν έχει ουσιαστικά κανένα νόημα από μόνη της. Επιθετικά και ρηματικά μορφήματα προσαρτώνται κι έχουμε κάτι μακρινάρια που θυμίζουν τις δικές μας προτάσεις. Στην γλώσσα Ινούπικ, “tikit-qaag-mina-it-ni-ga-a” σημαίνει: “Εκείνος (ο Α) είπε ότι εκείνος (ο Β) δεν θα μπορούσε να τερματίσει πρώτος”!
Ο αριθμός των βασικών λέξεων-θεμάτων είναι σχετικά μικρός, όμως οι συνδυασμοί που μπορούν να γίνουν για να προσδιοριστεί το νόημα τους είναι άπειροι.
Μόνο για το τελευταίο στάδιο της εξέλιξης είμαι σίγουρος
Όχι από τους πιθήκους και σίγουρα όχι από τις μαϊμουδες.
Πέφτεις από το δέντρο; — Cool.
Ο Homo sapiens sapiens (Joey μη γελάς) και ο πίθηκος έχουν έναν κοινό πρόγονο, αν και δεν έχει εξακριβωθεί η ταυτότητα αυτού του κυρίου. Έζησε κατά το Πλειόκαινο, πριν από 5 με 8 εκατομμύρια χρόνια.
Το πλάσμα αυτό κατάγεται από το δενδρόβιο θηλαστικό μυγαλή που μοιάζει με σκίουρο και το οποίο με τη σειρά του κατάγεται από τον σκαντζόχοιρο και ακόμα παλιότερα από τον αστερία.
Η τελευταία σύγκριση του γενότυπου του ανθρώπου και του κοντινότερου συγγενή του χιμπατζή, έδειξε ότι ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο πραγματοποιήθηκε πολύ αργότερα απ’ ότι είχε θεωρηθεί αρχικά. Αυτό σημαίνει ότι προτού λάβει χώρα ο τελικός διαχωρισμός τους πριν από 5,4 εκατομμύρια χρόνια, τα δύο είδη πιθανότατα διασταυρώθηκαν, δημιουργώντας μη καταγεγραμμένα υβρίδια που τώρα έχουν εκλείψει.
Επιτέλους, ο Bush Junior δικαιώνεται. Δεν καταγόμαστε από τους πιθήκους ηλίθιε Δαρβίνε αλλά από τους… αστερίες;
Λυπάμαι, οι κατσαρίδες θα είναι από τα πρώτα έντομα που θα την πουλέψουν αν γίνει κάτι τόσο άσχημο (όχι πως θα μας νοιάζει πια αφού θα έχουμε εξαϋλωθεί, αλλά έτσι, για την αποκατάσταση της αλήθειας). Από το 1959, όταν δημοσιεύθηκε η καινοτόμος έρευνα των γιατρών Γουόρτον και Γουόρτον, ξέρουμε πως ο άνθρωπος πεθαίνει αν εκτεθεί στα 1000 ραντ ακτινοβολία ενώ η κατσαρίδα αντέχει μέχρι τα 20000.
Πολλά όμως έντομα είναι πιο ανθεκτικά, όπως η μύγα της Μεσογείου που αντέχει 64000 ραντ και η παρασιτική σφήκα που το λέει η καρδούλα της ακόμα και στα 180000 ραντ. Ο πιο ανθεκτικός ζωντανός οργανισμός πάντως είναι το βακτήριο Deinococcus radiodurans που αντέχει τον εξωφρενικό αριθμό του 1,5 εκατομμυρίου ραντ ενώ όταν είναι παγωμένο η αντοχή του διπλασιάζεται!!!
Ακόμα κι αυτό όμως, δεν θα περάσει καλά όταν θα μείνει μόνο με τον Τσακ.
Κατάλαβες; Δεν βαζω το κεφάλι μου μέσα
Εσύ που είπες η στρουθοκάμηλος, για βάλε το δικό σου μέσα στην άμμο να δούμε πόσο θα αντέξεις πριν πάθεις ασφυξία. Δεν μπορείς ε;
Τότε γιατί νομίζεις πως θα κάνει τέτοια βλακεία η στρουθοκάμηλος; Συνήθως, όταν φοβάται, το βάζει στα πόδια. Και είναι αρκετά γρήγορη.
Ο μύθος ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι η στρουθοκάμηλος συχνά ξαπλώνει στη φωλιά της (η οποία είναι μια ρηχή τρύπα στο έδαφος), με το λαιμό της τεντωμένο μπροστά και επιθεωρεί τον ορίζοντα για απρόσκλητους επισκέπτες.
Ο πρώτος που αναφέρθηκε στον “μύθο”, ήταν ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο πρεσβύτερος. Βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι τον πίστεψαν, μιας και ο ίδιος υποστήριζε ότι η στρουθοκάμηλος μπορεί να επωάσει τα αυγά της απλώς και μόνο με το να τα κοιτάζει επιθετικά. Επιστήμη όχι αστεία.
Ο Χίτλερ ήταν η προσωποποίηση του κακού και θα ήταν πολύ άσχημο για τους χορτοφάγους να ίσχυε αυτός ο αστικός μύθος. Πάλι καλά που δεν…
Όσο κι αν κάποιοι απαντούν στη περήφανη δήλωση σας “Είμαι χορτοφάγος” με την κλισεδιάρικη φράση “Ε, κι ο Χίλτερ χορτοφάγος ήταν“, είναι πέρα ως πέρα λάθος.
Διάφοροι βιογράφοι του ηγέτη των Ναζί, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που είχαν στενή σχέση με τον δικτάτορα, αναφέρουν την αδυναμία του στα λουκάνικα Βαυαρίας, τις κρεατόπιτες και τα γεμιστά περιστέρια (σύμφωνα με τον προσωπικό του μάγειρα).
Είναι αλήθεια ωστόσο πως ο Χίτλερ έπασχε από χρόνιο μετεωρισμό και οι γιατροί συχνά του συνιστούσαν να ακολουθεί χορτοφαγική δίαιτα. Από τις ομιλίες και τα γραπτά του, δεν προκύπτει να τασσόταν ιδεολογικά υπέρ της χορτοφαγίας. Πιο πιθανό το βλέπω να τους είχε ποινικοποιήσει κι αυτούς μαζί με όσους μιλούσαν τη γλώσσα Εσπεράντο, τους αντιρρησίες συνείδησης, τους Εβραίους, τους μαύρους, τους ομοφυλόφιλους και η λίστα είναι ατελείωτη.
Κόκκινο, μαύρο, πουά… δεν με νοιάζει, εγώ τον τύπο θέλω να ξεκοιλιάσω
Που να σκάσετε, δεν είναι ο ταύρος.
Ο μύθος χρονολογείται τουλάχιστον από το 1850, όταν ο πιο εμπορικός συγγραφές της εποχής, ο Τζον Λύλυ, έγραψε ότι:
“Εκείνος που στέκεται μπροστά σε έναν ελέφαντα δεν πρέπει να φοράει έντονα χρώματα, ενώ εκείνος που στέκεται μπροστά σε έναν ταύρο δεν πρέπει να φοράει κόκκινα”
Γιατί; Γιατί έτσι.
Προφανώς για τον Λύρυ δεν έχει μεγάλη σημασία ότι οι ταύροι έχουν αχρωματοψία.
Αυτό που διεγείρει πραγματικά τους ταύρους είναι η κίνηση της κάπας. Το χρώμα είναι εκεί απλά για το εφέ και την συντήρηση του μύθου.
Αν θέλετε να δείτε ένα ζώο να τρελαίνεται με το κόκκινο χρώμα, τότε σφάξτε ένα κοτόπουλο μπροστά σε άλλα. Σε ελάχιστο χρόνο θα έχετε μακελειό και κανιβαλισμό πιότερο από του Χάνιμπαλ Λέκτερ.
Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη. ΟΧΙ.
Η άποψη ότι ο Ιησούς γεννήθηκε σε στάβλο είναι απλώς μια υπόθεση που στηρίχθηκε στο Κατά Λουκά Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρει ότι το βρέφος ήταν “Σπαργανωμένο και ξαπλωμένο σε φάτνη”.
Φυσικά και δεν υπάρχει κανένα χωρίο στη Βίβλο που να μιλάει για παρουσία ζώων στη Θεία Γέννηση. Η συνηθισμένη εικόνα της φάτνης είναι γνωστή από τα σχολεία και τις εκκλησίες, πρόκειται όμως για μία επινόηση που έγινε 1000 χρόνια μετά τη γέννηση του Ιησού.
Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης έφτιαξε το 1223 την πρώτη φάτνη σε μια σπηλιά, στους λόφους πάνω από το Γκρέτσιο. Τοποθέτησε λίγα άχυρα σε έναν επίπεδο βράχο (που υπάρχει ακόμα), έβαλε πάνω ένα βρέφος και χάραξε στην πέτρα ένα βόδι, κι ένα γαϊδούρι. Τα υπόλοιπα είναι fake Ιστορία.
Λυπάμαι, μόνο αυτή υπάρχει
Δεν θα μπορούσα να σας αφήσω έτσι, χωρίς να καταρρίψω τονμεγαλύτερο ελληνικό μύθο.
Sorry που σας την χαλάω παιδιά, αλλά ο τρισμέγιστοςΓκουσγκούνης γύρισε μοναχά μία ταινία σκληρού πορνό, τον γνωστό Ηδονοβλεψία.
Όλα τα άλλα είναι μύθος.
Οι εκατοντάδες ατάκες που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα και τώρα πια στο internet δεν ακούστηκαν ποτέ, παρά ελάχιστες σε ακόμα πιο λίγα έργα που και αυτά χαρακτηρίζονταισεξοκωμωδίες (κάνα βυζάκι και κάνα κωλαράκι, το Dancing with the stars δείχνει περισσότερα).
Α, και αυτός ο καραφλός που οι κάποιοι πιο περπατημένοι έχετε δει σε μερικές άλλες τσόντες, είναι ένας τυπάς που απλά του μοιάζει (που για να πούμε την αλήθεια, μόνο στην καράφλα του μοιάζει) και εκμεταλλεύτηκε αυτή την ομοιότητα για λίγη παραπάνω δημοσιότητα. Είναι χαρακτηριστικό πως στην σελίδα της συμπαθητικής Φρικηπαίδεια, έχουν τη δική του φωτογραφία και όχι του Γκουσγκούνη.