Είναι από τις περιπτώσεις όπου ακόμα και τα υπερθετικά επίθετα της πλούσιας ελληνικής γλώσσας μοιάζουν φτωχά για να περιγράψουν έναν άνθρωπο. Ή μήπως έναν Θεό; Τον Νίκο Γκάλη. Ενα πράγμα είναι δεδομένο. Ο αθλητισμός στη χώρα μας χωρίζεται σε δύο περιόδους. Την προ Γκάλη και τη μετά Γκάλη εποχή.
Από εκείνη τη μέρα που το λιγνό Ελληνοαμερικανάκι με το άφρο μαλλί...
προσγειώθηκε στη Θεσσαλονίκη τίποτα δεν είναι πια το ίδιο.
Απόψε το βράδυ η Θεσσαλονίκη γίνεται ξανά η μητρόπολη του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Φοράει (έστω και καθυστερημένα) τα γιορτινά της για να τιμήσει όπως του αρμόζει τον παίκτη που άλλαξε την ιστορία ενός ολόκληρου αθλήματος. Που έβγαλε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στους δρόμους να χτυπούν μια μπάλα και να ελπίζουν να του μοιάσουν. Που ερήμωνε τους δρόμους όλης της χώρας κάθε Πέμπτη βράδυ προκειμένου να τον παρακολουθήσει να διαλύει κάθε αντίπαλη άμυνα. Που μαζί με τον Γιαννάκη και τ' άλλα παιδιά έκαναν την Ελλάδα πρωταγωνίστρια στο μπάσκετ.
Απόψε το βράδυ στις 20.00 στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο, ο Νίκος Γκάλης θα μπει και πάλι στο γήπεδο. Το ίδιο fit όπως την ημέρα που άδοξα σταμάτησε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Μόνο που πλέον το μαλλί του είναι άσπρο. Δείγμα της ωριμότητάς του, αλλά και του ότι ο πραγματικός Θεός δεν χαρίζεται ούτε σ' εκείνον.
Αυτή η ωριμότητα είναι που διατήρησε αναλλοίωτο το μύθο Γκάλη στο πέρασμα των χρόνων. Λιγομίλητος, στα όρια του απρόσιτου, ουδέποτε θέλησε να εξαργυρώσει τη δημοσιότητά του σε άνευ λόγου και σημασίας εμφανίσεις, σε τυπικές politically correct δηλώσεις, σε πάνελ. Πολέμησε μόνος του τη θλίψη που προκαλεί το τέλος ενός κύκλου. Το φινάλε της τεράστιας καριέρας του. Κι, όμως, δεν μίλησε, Ουδέποτε βγήκε να κατηγορήσει κάποιον για τον τρόπο που κρέμασε τη φανέλα του, μολονότι ήξερε πως αν το έκανε, ο «αντίπαλος» του δεν θα είχε πρόσωπο να κυκλοφορήσει στη χώρα. Απαιτεί μεγάλη δύναμη ψυχής να ξέρεις ότι έχεις απεριόριστη δύναμη κι όμως, να μην τη χρησιμοποιείς.
Απόψε, το μπάσκετ γιορτάζει. Η Ελλάδα γιορτάζει. Διότι, ο Γκάλης ήταν ένα «προϊόν» που ανήκε και ανήκει σε όλους τους Ελληνες. Και σε όσους αγαπούν το μπάσκετ. Πολλοί από αυτούς θα βρεθούν απόψε στο Αλεξάνδρειο. Είτε στις εξέδρες – όσοι πρόλαβαν γιατί τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν σε 16 ώρες – είτε μέσα στο παρκέ. Διεθνείς προσωπικότητες όπως σύσσωμο το ευρωπαϊκο Hall of Fame με τους Στόγιαν Βράνκοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Ντόρον Τζάμσι, Ζόρντι Βιγιακάμπα, Ντίνο Μενεγκίν, Ντίνο Ράτζα, Στεφάν Οστρόφσκι, Ρισάρ Ντακουρί, Φρέντερικ Φορτέ, Αλεξάντερ Βολκόφ, Μπάνε Πρέλεβιτς. Σλόμπονταν Σούμποτιτς, αλλά και τον Οντι Νόρις, ο οποίος έχει βαφτίσει το γιο του Νικ προς τιμήν του Γκάλη.
Οι Ελληνες all stars θα είναι οι Παναγιώτης Γιαννάκης, Αργύρης Καμπούρης, Νάσος Γαλακτερός, Κώστας Παταβούκας, Λευτέρης Κακιούσης, Μέμος Ιωάννου, Βασίλης Λυπηρίδης, Μιχάλης Ρωμανίδης, Μάνθος Κατσούλης, Χάρης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Ντέιβιντ Στεργάκος, Στηβ Γιατζόγλου, Tζων Κόρφας.
Ο αγώνας θα είναι ανάμεσα στον Αρη και τη Λιμόζ του Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά τι σημασία έχει αυτό;
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι από το γεύμα που διοργανώθηκε χθες το βράδυ προς τιμήν του Νίκου Γκάλη.
